οξειδωτικός • (oxeidotikós) m (feminine οξειδωτική, neuter οξειδωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | οξειδωτικός (oxeidotikós) | οξειδωτική (oxeidotikí) | οξειδωτικό (oxeidotikó) | οξειδωτικοί (oxeidotikoí) | οξειδωτικές (oxeidotikés) | οξειδωτικά (oxeidotiká) | |
genitive | οξειδωτικού (oxeidotikoú) | οξειδωτικής (oxeidotikís) | οξειδωτικού (oxeidotikoú) | οξειδωτικών (oxeidotikón) | οξειδωτικών (oxeidotikón) | οξειδωτικών (oxeidotikón) | |
accusative | οξειδωτικό (oxeidotikó) | οξειδωτική (oxeidotikí) | οξειδωτικό (oxeidotikó) | οξειδωτικούς (oxeidotikoús) | οξειδωτικές (oxeidotikés) | οξειδωτικά (oxeidotiká) | |
vocative | οξειδωτικέ (oxeidotiké) | οξειδωτική (oxeidotikí) | οξειδωτικό (oxeidotikó) | οξειδωτικοί (oxeidotikoí) | οξειδωτικές (oxeidotikés) | οξειδωτικά (oxeidotiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οξειδωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οξειδωτικός, etc.)