ορεκτικός • (orektikós) m (feminine ορεκτική, neuter ορεκτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ορεκτικός (orektikós) | ορεκτική (orektikí) | ορεκτικό (orektikó) | ορεκτικοί (orektikoí) | ορεκτικές (orektikés) | ορεκτικά (orektiká) | |
| genitive | ορεκτικού (orektikoú) | ορεκτικής (orektikís) | ορεκτικού (orektikoú) | ορεκτικών (orektikón) | ορεκτικών (orektikón) | ορεκτικών (orektikón) | |
| accusative | ορεκτικό (orektikó) | ορεκτική (orektikí) | ορεκτικό (orektikó) | ορεκτικούς (orektikoús) | ορεκτικές (orektikés) | ορεκτικά (orektiká) | |
| vocative | ορεκτικέ (orektiké) | ορεκτική (orektikí) | ορεκτικό (orektikó) | ορεκτικοί (orektikoí) | ορεκτικές (orektikés) | ορεκτικά (orektiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ορεκτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ορεκτικός, etc.)