Perfect participle of ορθώνομαι (orthónomai), passive voice of ορθώνω (“lift”).
ορθωμένος • (orthoménos) m (feminine ορθωμένη, neuter ορθωμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ορθωμένος (orthoménos) | ορθωμένη (orthoméni) | ορθωμένο (orthoméno) | ορθωμένοι (orthoménoi) | ορθωμένες (orthoménes) | ορθωμένα (orthoména) | |
genitive | ορθωμένου (orthoménou) | ορθωμένης (orthoménis) | ορθωμένου (orthoménou) | ορθωμένων (orthoménon) | ορθωμένων (orthoménon) | ορθωμένων (orthoménon) | |
accusative | ορθωμένο (orthoméno) | ορθωμένη (orthoméni) | ορθωμένο (orthoméno) | ορθωμένους (orthoménous) | ορθωμένες (orthoménes) | ορθωμένα (orthoména) | |
vocative | ορθωμένε (orthoméne) | ορθωμένη (orthoméni) | ορθωμένο (orthoméno) | ορθωμένοι (orthoménoi) | ορθωμένες (orthoménes) | ορθωμένα (orthoména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ορθωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ορθωμένος, etc.)