From πακτός (paktós), variant of πηκτός (pēktós, “compacted”).
πάκτων • (páktōn) m (genitive πάκτωνος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πάκτων ho páktōn |
τὼ πάκτωνε tṑ páktōne |
οἱ πάκτωνες hoi páktōnes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πάκτωνος toû páktōnos |
τοῖν πακτώνοιν toîn paktṓnoin |
τῶν πακτώνων tôn paktṓnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πάκτωνῐ tôi páktōnĭ |
τοῖν πακτώνοιν toîn paktṓnoin |
τοῖς πάκτωσῐ / πάκτωσῐν toîs páktōsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν πάκτωνᾰ tòn páktōnă |
τὼ πάκτωνε tṑ páktōne |
τοὺς πάκτωνᾰς toùs páktōnăs | ||||||||||
| Vocative | πάκτων páktōn |
πάκτωνε páktōne |
πάκτωνες páktōnes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||