From περάω (peráō, “to cross, traverse”) + -μα (-ma).
πέρᾱμᾰ • (pérāma) n (genitive πέρᾱμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πέρᾱμᾰ tò pérāma |
τὼ περᾱ́μᾰτε tṑ perā́mate |
τᾰ̀ περᾱ́μᾰτᾰ tà perā́mata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ περᾱ́μᾰτος toû perā́matos |
τοῖν περᾱμᾰ́τοιν toîn perāmátoin |
τῶν περᾱμᾰ́των tôn perāmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ περᾱ́μᾰτῐ tôi perā́mati |
τοῖν περᾱμᾰ́τοιν toîn perāmátoin |
τοῖς περᾱ́μᾰσῐ / περᾱ́μᾰσῐν toîs perā́masi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ πέρᾱμᾰ tò pérāma |
τὼ περᾱ́μᾰτε tṑ perā́mate |
τᾰ̀ περᾱ́μᾰτᾰ tà perā́mata | ||||||||||
| Vocative | πέρᾱμᾰ pérāma |
περᾱ́μᾰτε perā́mate |
περᾱ́μᾰτᾰ perā́mata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||