From παντο- (panto-), combining form of πᾶς (pâs, “all”) + the stem of κράτος (krátos, “power, strength”) + -τωρ (-tōr, “agent-noun suffix”).
παντοκράτωρ • (pantokrátōr) m (genitive παντοκράτορος); third declension, παντοκράτειρα f (pantokráteira)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πᾰντοκρᾰ́τωρ ho păntokrắtōr |
τὼ πᾰντοκρᾰ́τορε tṑ păntokrắtore |
οἱ πᾰντοκρᾰ́τορες hoi păntokrắtores | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πᾰντοκρᾰ́τορος toû păntokrắtoros |
τοῖν πᾰντοκρᾰτόροιν toîn păntokrătóroin |
τῶν πᾰντοκρᾰτόρων tôn păntokrătórōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πᾰντοκρᾰ́τορῐ tôi păntokrắtorĭ |
τοῖν πᾰντοκρᾰτόροιν toîn păntokrătóroin |
τοῖς πᾰντοκρᾰ́τορσῐ / πᾰντοκρᾰ́τορσῐν toîs păntokrắtorsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν πᾰντοκρᾰ́τορᾰ tòn păntokrắtoră |
τὼ πᾰντοκρᾰ́τορε tṑ păntokrắtore |
τοὺς πᾰντοκρᾰ́τορᾰς toùs păntokrắtorăs | ||||||||||
| Vocative | πᾰντοκρᾰ́τορ păntokrắtor |
πᾰντοκρᾰ́τορε păntokrắtore |
πᾰντοκρᾰ́τορες păntokrắtores | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||