From παρα- (para-) + κύκλος (kúklos, “circle, ring”).
πᾰρᾰ́κῠκλος • (parákuklos) m (genitive πᾰρᾰκῠ́κλου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πᾰρᾰ́κῠκλος ho parákuklos |
τὼ πᾰρᾰκῠ́κλω tṑ parakúklō |
οἱ πᾰρᾰ́κῠκλοι hoi parákukloi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πᾰρᾰκῠ́κλου toû parakúklou |
τοῖν πᾰρᾰκῠ́κλοιν toîn parakúkloin |
τῶν πᾰρᾰκῠ́κλων tôn parakúklōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πᾰρᾰκῠ́κλῳ tôi parakúklōi |
τοῖν πᾰρᾰκῠ́κλοιν toîn parakúkloin |
τοῖς πᾰρᾰκῠ́κλοις toîs parakúklois | ||||||||||
| Accusative | τὸν πᾰρᾰ́κῠκλον tòn parákuklon |
τὼ πᾰρᾰκῠ́κλω tṑ parakúklō |
τοὺς πᾰρᾰκῠ́κλους toùs parakúklous | ||||||||||
| Vocative | πᾰρᾰ́κῠκλε parákukle |
πᾰρᾰκῠ́κλω parakúklō |
πᾰρᾰ́κῠκλοι parákukloi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||