From παρα- (para-) + νύμφη (númphē, “bride”) + -ος (-os).
πᾰρᾰ́νῠμφος • (paránumphos) m or f (genitive πᾰρᾰνῠ́μφου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ, ἡ πᾰρᾰ́νῠμφος ho, hē paránumphos |
τὼ πᾰρᾰνῠ́μφω tṑ paranúmphō |
οἱ, αἱ πᾰρᾰ́νῠμφοι hoi, hai paránumphoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ, τῆς πᾰρᾰνῠ́μφου toû, tês paranúmphou |
τοῖν πᾰρᾰνῠ́μφοιν toîn paranúmphoin |
τῶν πᾰρᾰνῠ́μφων tôn paranúmphōn | ||||||||||
| Dative | τῷ, τῇ πᾰρᾰνῠ́μφῳ tôi, têi paranúmphōi |
τοῖν πᾰρᾰνῠ́μφοιν toîn paranúmphoin |
τοῖς, ταῖς πᾰρᾰνῠ́μφοις toîs, taîs paranúmphois | ||||||||||
| Accusative | τὸν, τὴν πᾰρᾰ́νῠμφον tòn, tḕn paránumphon |
τὼ πᾰρᾰνῠ́μφω tṑ paranúmphō |
τοὺς, τᾱ̀ς πᾰρᾰνῠ́μφους toùs, tā̀s paranúmphous | ||||||||||
| Vocative | πᾰρᾰ́νῠμφε paránumphe |
πᾰρᾰνῠ́μφω paranúmphō |
πᾰρᾰ́νῠμφοι paránumphoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
παράνυμφος • (paránymfos) m or f (plural παράνυμφοι)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παράνυμφος (paránymfos) | παράνυμφοι (paránymfoi) |
| genitive | παρανύμφου (paranýmfou) | παρανύμφων (paranýmfon) |
| accusative | παράνυμφο (paránymfo) | παρανύμφους (paranýmfous) |
| vocative | παράνυμφε (paránymfe) | παράνυμφοι (paránymfoi) |