From πᾰρεντῐ́θημῐ (parentíthēmi, “I put in beside, mix up”) + -σις (-sis), from πᾰρᾰ- (para-, “beside”) + ἐν (en, “in”) + τῐ́θημῐ (títhēmi, “I put, place”).
πᾰρένθεσῐς • (parénthesis) f (genitive πᾰρενθέσεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πᾰρένθεσῐς hē parénthesis |
τὼ πᾰρενθέσει tṑ parenthései |
αἱ πᾰρενθέσεις hai parenthéseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς πᾰρενθέσεως tês parenthéseōs |
τοῖν πᾰρενθεσέοιν toîn parentheséoin |
τῶν πᾰρενθέσεων tôn parenthéseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πᾰρενθέσει têi parenthései |
τοῖν πᾰρενθεσέοιν toîn parentheséoin |
ταῖς πᾰρενθέσεσῐ / πᾰρενθέσεσῐν taîs parenthésesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πᾰρένθεσῐν tḕn parénthesin |
τὼ πᾰρενθέσει tṑ parenthései |
τᾱ̀ς πᾰρενθέσεις tā̀s parenthéseis | ||||||||||
| Vocative | πᾰρένθεσῐ parénthesi |
πᾰρενθέσει parenthései |
πᾰρενθέσεις parenthéseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||