From Ancient Greek παρα- (para-, “extra”) + ἐστιγμένος (estigménos), perfect subjunctive/optative passive singular of στίζω (stízō, “to mark”).
παρεστιγμένος • (parestigménos) m (feminine παρεστιγμένη, neuter παρεστιγμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παρεστιγμένος (parestigménos) | παρεστιγμένη (parestigméni) | παρεστιγμένο (parestigméno) | παρεστιγμένοι (parestigménoi) | παρεστιγμένες (parestigménes) | παρεστιγμένα (parestigména) | |
| genitive | παρεστιγμένου (parestigménou) | παρεστιγμένης (parestigménis) | παρεστιγμένου (parestigménou) | παρεστιγμένων (parestigménon) | παρεστιγμένων (parestigménon) | παρεστιγμένων (parestigménon) | |
| accusative | παρεστιγμένο (parestigméno) | παρεστιγμένη (parestigméni) | παρεστιγμένο (parestigméno) | παρεστιγμένους (parestigménous) | παρεστιγμένες (parestigménes) | παρεστιγμένα (parestigména) | |
| vocative | παρεστιγμένε (parestigméne) | παρεστιγμένη (parestigméni) | παρεστιγμένο (parestigméno) | παρεστιγμένοι (parestigménoi) | παρεστιγμένες (parestigménes) | παρεστιγμένα (parestigména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρεστιγμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρεστιγμένος, etc.)