παροιμιώδης • (paroimiódis) m (feminine παροιμιώδης, neuter παροιμιώδες)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παροιμιώδης (paroimiódis) | παροιμιώδης (paroimiódis) | παροιμιώδες (paroimiódes) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδη (paroimiódi) | |
genitive | παροιμιώδους (paroimiódous) παροιμιώδη (paroimiódi) |
παροιμιώδους (paroimiódous) | παροιμιώδους (paroimiódous) | παροιμιωδών (paroimiodón) | παροιμιωδών (paroimiodón) | παροιμιωδών (paroimiodón) | |
accusative | παροιμιώδη (paroimiódi) | παροιμιώδη (paroimiódi) | παροιμιώδες (paroimiódes) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδη (paroimiódi) | |
vocative | παροιμιώδη (paroimiódi) παροιμιώδης (paroimiódis) |
παροιμιώδης (paroimiódis) | παροιμιώδες (paroimiódes) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδεις (paroimiódeis) | παροιμιώδη (paroimiódi) |