παροιμιακός • (paroimiakós) m (feminine παροιμιακή, neuter παροιμιακό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παροιμιακός (paroimiakós) | παροιμιακή (paroimiakí) | παροιμιακό (paroimiakó) | παροιμιακοί (paroimiakoí) | παροιμιακές (paroimiakés) | παροιμιακά (paroimiaká) | |
genitive | παροιμιακού (paroimiakoú) | παροιμιακής (paroimiakís) | παροιμιακού (paroimiakoú) | παροιμιακών (paroimiakón) | παροιμιακών (paroimiakón) | παροιμιακών (paroimiakón) | |
accusative | παροιμιακό (paroimiakó) | παροιμιακή (paroimiakí) | παροιμιακό (paroimiakó) | παροιμιακούς (paroimiakoús) | παροιμιακές (paroimiakés) | παροιμιακά (paroimiaká) | |
vocative | παροιμιακέ (paroimiaké) | παροιμιακή (paroimiakí) | παροιμιακό (paroimiakó) | παροιμιακοί (paroimiakoí) | παροιμιακές (paroimiakés) | παροιμιακά (paroimiaká) |