πεκτέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πεκτέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πεκτέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πεκτέω in singular and plural. Everything you need to know about the word πεκτέω you have here. The definition of the word πεκτέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπεκτέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Related to κτείς (kteís, “a comb”) and πέκω (pékō, “to comb”).

Pronunciation

 

Verb

πεκτέω • (pektéō)

  1. to shear, to clip

Inflection

   Present: πεκτέω, πεκτέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεκτέω πεκτέεις πεκτέει πεκτέετον πεκτέετον πεκτέομεν πεκτέετε πεκτέουσῐ(ν)
subjunctive πεκτέω πεκτέῃς πεκτέῃ πεκτέητον πεκτέητον πεκτέωμεν πεκτέητε πεκτέωσῐ(ν)
optative πεκτέοιμῐ πεκτέοις πεκτέοι πεκτέοιτον πεκτεοίτην πεκτέοιμεν πεκτέοιτε πεκτέοιεν
imperative   πέκτεε πεκτεέτω πεκτέετον πεκτεέτων   πεκτέετε πεκτεόντων
middle/
passive 		indicative πεκτέομαι πεκτέῃ,
πεκτέει 		πεκτέεται πεκτέεσθον πεκτέεσθον πεκτεόμεθᾰ πεκτέεσθε πεκτέονται
subjunctive πεκτέωμαι πεκτέῃ πεκτέηται πεκτέησθον πεκτέησθον πεκτεώμεθᾰ πεκτέησθε πεκτέωνται
optative πεκτεοίμην πεκτέοιο πεκτέοιτο πεκτέοισθον πεκτεοίσθην πεκτεοίμεθᾰ πεκτέοισθε πεκτέοιντο
imperative   πεκτέου πεκτεέσθω πεκτέεσθον πεκτεέσθων   πεκτέεσθε πεκτεέσθων
active middle/passive
infinitive πεκτέειν πεκτέεσθαι
participle m πεκτέων πεκτεόμενος
f πεκτέουσᾰ πεκτεομένη
n πεκτέον πεκτεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πεκτῶ, πεκτοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεκτῶ πεκτεῖς πεκτεῖ πεκτεῖτον πεκτεῖτον πεκτοῦμεν πεκτεῖτε πεκτοῦσῐ(ν)
subjunctive πεκτῶ πεκτῇς πεκτῇ πεκτῆτον πεκτῆτον πεκτῶμεν πεκτῆτε πεκτῶσῐ(ν)
optative πεκτοίην,
πεκτοῖμῐ 		πεκτοίης,
πεκτοῖς 		πεκτοίη,
πεκτοῖ 		πεκτοῖτον,
πεκτοίητον 		πεκτοίτην,
πεκτοιήτην 		πεκτοῖμεν,
πεκτοίημεν 		πεκτοῖτε,
πεκτοίητε 		πεκτοῖεν,
πεκτοίησᾰν
imperative   πέκτει πεκτείτω πεκτεῖτον πεκτείτων   πεκτεῖτε πεκτούντων
middle/
passive 		indicative πεκτοῦμαι πεκτεῖ,
πεκτῇ 		πεκτεῖται πεκτεῖσθον πεκτεῖσθον πεκτούμεθᾰ πεκτεῖσθε πεκτοῦνται
subjunctive πεκτῶμαι πεκτῇ πεκτῆται πεκτῆσθον πεκτῆσθον πεκτώμεθᾰ πεκτῆσθε πεκτῶνται
optative πεκτοίμην πεκτοῖο πεκτοῖτο πεκτοῖσθον πεκτοίσθην πεκτοίμεθᾰ πεκτοῖσθε πεκτοῖντο
imperative   πεκτοῦ πεκτείσθω πεκτεῖσθον πεκτείσθων   πεκτεῖσθε πεκτείσθων
active middle/passive
infinitive πεκτεῖν πεκτεῖσθαι
participle m πεκτῶν πεκτούμενος
f πεκτοῦσᾰ πεκτουμένη
n πεκτοῦν πεκτούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia