From περι- (peri-, “around”) + στῦλος (stûlos, “pillar”).
περίστῡλον • (perístūlon) n (genitive περίστῡλου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ περίστῡλον tò perístūlon |
τὼ περιστῡ́λω tṑ peristū́lō |
τᾰ̀ περίστῡλᾰ tà perístūla | ||||||||||
| Genitive | τοῦ περιστῡ́λου toû peristū́lou |
τοῖν περιστῡ́λοιν toîn peristū́loin |
τῶν περιστῡ́λων tôn peristū́lōn | ||||||||||
| Dative | τῷ περιστῡ́λῳ tôi peristū́lōi |
τοῖν περιστῡ́λοιν toîn peristū́loin |
τοῖς περιστῡ́λοις toîs peristū́lois | ||||||||||
| Accusative | τὸ περίστῡλον tò perístūlon |
τὼ περιστῡ́λω tṑ peristū́lō |
τᾰ̀ περίστῡλᾰ tà perístūla | ||||||||||
| Vocative | περίστῡλον perístūlon |
περιστῡ́λω peristū́lō |
περίστῡλᾰ perístūla | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||