From περνάω, περνώ (pernáo, pernó, “pass”) + -τικός (-tikós).
περαστικός • (perastikós) m (feminine περαστική, neuter περαστικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | περαστικός (perastikós) | περαστική (perastikí) | περαστικό (perastikó) | περαστικοί (perastikoí) | περαστικές (perastikés) | περαστικά (perastiká) | |
genitive | περαστικού (perastikoú) | περαστικής (perastikís) | περαστικού (perastikoú) | περαστικών (perastikón) | περαστικών (perastikón) | περαστικών (perastikón) | |
accusative | περαστικό (perastikó) | περαστική (perastikí) | περαστικό (perastikó) | περαστικούς (perastikoús) | περαστικές (perastikés) | περαστικά (perastiká) | |
vocative | περαστικέ (perastiké) | περαστική (perastikí) | περαστικό (perastikó) | περαστικοί (perastikoí) | περαστικές (perastikés) | περαστικά (perastiká) |