From περιπέτεια (peripéteia) + -ώδης (-ódis). Calque of French aventureux.
περιπετειώδης • (peripeteiódis) m (feminine περιπετειώδης, neuter περιπετειώδες)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | περιπετειώδης (peripeteiódis) | περιπετειώδης (peripeteiódis) | περιπετειώδες (peripeteiódes) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδη (peripeteiódi) | |
genitive | περιπετειώδους (peripeteiódous) περιπετειώδη (peripeteiódi) |
περιπετειώδους (peripeteiódous) | περιπετειώδους (peripeteiódous) | περιπετειωδών (peripeteiodón) | περιπετειωδών (peripeteiodón) | περιπετειωδών (peripeteiodón) | |
accusative | περιπετειώδη (peripeteiódi) | περιπετειώδη (peripeteiódi) | περιπετειώδες (peripeteiódes) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδη (peripeteiódi) | |
vocative | περιπετειώδη (peripeteiódi) περιπετειώδης (peripeteiódis) |
περιπετειώδης (peripeteiódis) | περιπετειώδες (peripeteiódes) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδεις (peripeteiódeis) | περιπετειώδη (peripeteiódi) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περιπετειώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περιπετειώδης, etc.)