πλίσσομαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πλίσσομαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πλίσσομαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πλίσσομαι in singular and plural. Everything you need to know about the word πλίσσομαι you have here. The definition of the word πλίσσομαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπλίσσομαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Perhaps related to Proto-Celtic *slēxsantī (“thigh”) and Sanskrit प्लेहते (plehate, “to go”), suggesting a derivation from Proto-Indo-European *(s)pleygʰ- (“to go, move”). Not related to Proto-Slavic *plęsati (“to dance”).[1]

Pronunciation

 

Verb

πλῐ́σσομαι • (plíssomai)

  1. to cross the legs, as in trotting
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 6.318:
      αἱ δ' ἐὺ μὲν τρώχων, ἐὺ δὲ πλίσσοντο πόδεσσιν·
      hai d' eù mèn trṓkhōn, eù dè plíssonto pódessin;
      Well did they trot, well did they cross their legs:

Inflection

   Present: πλῐ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πλῐ́σσομαι πλῐ́σσῃ,
πλῐ́σσει 		πλῐ́σσεται πλῐ́σσεσθον πλῐ́σσεσθον πλῐσσόμεθᾰ πλῐ́σσεσθε πλῐ́σσονται
subjunctive πλῐ́σσωμαι πλῐ́σσῃ πλῐ́σσηται πλῐ́σσησθον πλῐ́σσησθον πλῐσσώμεθᾰ πλῐ́σσησθε πλῐ́σσωνται
optative πλῐσσοίμην πλῐ́σσοιο πλῐ́σσοιτο πλῐ́σσοισθον πλῐσσοίσθην πλῐσσοίμεθᾰ πλῐ́σσοισθε πλῐ́σσοιντο
imperative   πλῐ́σσου πλῐσσέσθω πλῐ́σσεσθον πλῐσσέσθων   πλῐ́σσεσθε πλῐσσέσθων
middle/passive
infinitive πλῐ́σσεσθαι
participle m πλῐσσόμενος
f πλῐσσομένη
n πλῐσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλῐσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐπλῐσσόμην ἐπλῐ́σσου ἐπλῐ́σσετο ἐπλῐ́σσεσθον ἐπλῐσσέσθην ἐπλῐσσόμεθᾰ ἐπλῐ́σσεσθε ἐπλῐ́σσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλῐξᾰ́μην, ἐπλῐ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπλῐξᾰ́μην ἐπλῐ́ξω ἐπλῐ́ξᾰτο ἐπλῐ́ξᾰσθον ἐπλῐξᾰ́σθην ἐπλῐξᾰ́μεθᾰ ἐπλῐ́ξᾰσθε ἐπλῐ́ξᾰντο
subjunctive πλῐ́ξωμαι πλῐ́ξῃ πλῐ́ξηται πλῐ́ξησθον πλῐ́ξησθον πλῐξώμεθᾰ πλῐ́ξησθε πλῐ́ξωνται
optative πλῐξαίμην πλῐ́ξαιο πλῐ́ξαιτο πλῐ́ξαισθον πλῐξαίσθην πλῐξαίμεθᾰ πλῐ́ξαισθε πλῐ́ξαιντο
imperative   πλῐ́ξαι πλῐξᾰ́σθω πλῐ́ξᾰσθον πλῐξᾰ́σθων   πλῐ́ξᾰσθε πλῐξᾰ́σθων
passive indicative ἐπλῐ́χθην ἐπλῐ́χθης ἐπλῐ́χθη ἐπλῐ́χθητον ἐπλῐχθήτην ἐπλῐ́χθημεν ἐπλῐ́χθητε ἐπλῐ́χθησᾰν
subjunctive πλῐχθῶ πλῐχθῇς πλῐχθῇ πλῐχθῆτον πλῐχθῆτον πλῐχθῶμεν πλῐχθῆτε πλῐχθῶσῐ(ν)
optative πλῐχθείην πλῐχθείης πλῐχθείη πλῐχθεῖτον,
πλῐχθείητον 		πλῐχθείτην,
πλῐχθειήτην 		πλῐχθεῖμεν,
πλῐχθείημεν 		πλῐχθεῖτε,
πλῐχθείητε 		πλῐχθεῖεν,
πλῐχθείησᾰν
imperative   πλῐ́χθητῐ πλῐχθήτω πλῐ́χθητον πλῐχθήτων   πλῐ́χθητε πλῐχθέντων
middle passive
infinitive πλῐ́ξᾰσθαι πλῐχθῆναι
participle m πλῐξᾰ́μενος πλῐχθείς
f πλῐξᾰμένη πλῐχθεῖσᾰ
n πλῐξᾰ́μενον πλῐχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπλῐγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πέπλῐγμαι πέπλῐξαι πέπλῐκται πέπλῐχθον πέπλῐχθον πεπλῐ́γμεθᾰ πέπλῐχθε πεπλῐ́γᾰται
subjunctive πεπλῐγμένος ὦ πεπλῐγμένος ᾖς πεπλῐγμένος ᾖ πεπλῐγμένω ἦτον πεπλῐγμένω ἦτον πεπλῐγμένοι ὦμεν πεπλῐγμένοι ἦτε πεπλῐγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλῐγμένος εἴην πεπλῐγμένος εἴης πεπλῐγμένος εἴη πεπλῐγμένω εἴητον/εἶτον πεπλῐγμένω εἰήτην/εἴτην πεπλῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλῐγμένοι εἴητε/εἶτε πεπλῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπλῐξο πεπλῐ́χθω πέπλῐχθον πεπλῐ́χθων   πέπλῐχθε πεπλῐ́χθων
middle/passive
infinitive πεπλῐ́χθαι
participle m πεπλῐγμένος
f πεπλῐγμένη
n πεπλῐγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πλίσσομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1211
Wikious
Boobota
Sagapedia