πνείω

Ancient Greek

πνείω • (pneíō)

Present: πνείω, πνείομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πνείω	πνείεις	πνείει	πνείετον	πνείετον	πνείομεν	πνείετε	πνείουσῐ(ν)
	subjunctive	πνείω	πνείῃς	πνείῃ	πνείητον	πνείητον	πνείωμεν	πνείητε	πνείωσῐ(ν)
	optative	πνείοιμῐ	πνείοις	πνείοι	πνείοιτον	πνειοίτην	πνείοιμεν	πνείοιτε	πνείοιεν
	imperative		πνεῖε	πνειέτω	πνείετον	πνειέτων		πνείετε	πνειόντων
middle/ passive	indicative	πνείομαι	πνείῃ, πνείει	πνείεται	πνείεσθον	πνείεσθον	πνειόμεθᾰ	πνείεσθε	πνείονται
	subjunctive	πνείωμαι	πνείῃ	πνείηται	πνείησθον	πνείησθον	πνειώμεθᾰ	πνείησθε	πνείωνται
	optative	πνειοίμην	πνείοιο	πνείοιτο	πνείοισθον	πνειοίσθην	πνειοίμεθᾰ	πνείοισθε	πνείοιντο
	imperative		πνείου	πνειέσθω	πνείεσθον	πνειέσθων		πνείεσθε	πνειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πνείειν				πνείεσθαι
participle	m	πνείων				πνειόμενος
	f	πνείουσᾰ				πνειομένη
	n	πνεῖον				πνειόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπνειον	ἔπνειες	ἔπνειε(ν)	ἐπνείετον	ἐπνειέτην	ἐπνείομεν	ἐπνείετε	ἔπνειον
middle/ passive	indicative	ἐπνειόμην	ἐπνείου	ἐπνείετο	ἐπνείεσθον	ἐπνειέσθην	ἐπνειόμεθᾰ	ἐπνείεσθε	ἐπνείοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.