πολυλεκτικός • (polylektikós) m (feminine πολυλεκτική, neuter πολυλεκτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολυλεκτικός (polylektikós) | πολυλεκτική (polylektikí) | πολυλεκτικό (polylektikó) | πολυλεκτικοί (polylektikoí) | πολυλεκτικές (polylektikés) | πολυλεκτικά (polylektiká) | |
| genitive | πολυλεκτικού (polylektikoú) | πολυλεκτικής (polylektikís) | πολυλεκτικού (polylektikoú) | πολυλεκτικών (polylektikón) | πολυλεκτικών (polylektikón) | πολυλεκτικών (polylektikón) | |
| accusative | πολυλεκτικό (polylektikó) | πολυλεκτική (polylektikí) | πολυλεκτικό (polylektikó) | πολυλεκτικούς (polylektikoús) | πολυλεκτικές (polylektikés) | πολυλεκτικά (polylektiká) | |
| vocative | πολυλεκτικέ (polylektiké) | πολυλεκτική (polylektikí) | πολυλεκτικό (polylektikó) | πολυλεκτικοί (polylektikoí) | πολυλεκτικές (polylektikés) | πολυλεκτικά (polylektiká) | |