From πολύπους (polúpous, “polypus”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
πολῠπόδῐον • (polupódion) n (genitive πολῠποδῐ́ου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πολῠπόδῐον tò polupódion |
τὼ πολῠποδῐ́ω tṑ polupodíō |
τᾰ̀ πολῠπόδῐᾰ tà polupódia | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πολῠποδῐ́ου toû polupodíou |
τοῖν πολῠποδῐ́οιν toîn polupodíoin |
τῶν πολῠποδῐ́ων tôn polupodíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πολῠποδῐ́ῳ tôi polupodíōi |
τοῖν πολῠποδῐ́οιν toîn polupodíoin |
τοῖς πολῠποδῐ́οις toîs polupodíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ πολῠπόδῐον tò polupódion |
τὼ πολῠποδῐ́ω tṑ polupodíō |
τᾰ̀ πολῠπόδῐᾰ tà polupódia | ||||||||||
| Vocative | πολῠπόδῐον polupódion |
πολῠποδῐ́ω polupodíō |
πολῠπόδῐᾰ polupódia | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||