πολωτικός • (polotikós) m (feminine πολωτική, neuter πολωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | πολωτικός (polotikós) | πολωτική (polotikí) | πολωτικό (polotikó) | πολωτικοί (polotikoí) | πολωτικές (polotikés) | πολωτικά (polotiká) | |
genitive | πολωτικού (polotikoú) | πολωτικής (polotikís) | πολωτικού (polotikoú) | πολωτικών (polotikón) | πολωτικών (polotikón) | πολωτικών (polotikón) | |
accusative | πολωτικό (polotikó) | πολωτική (polotikí) | πολωτικό (polotikó) | πολωτικούς (polotikoús) | πολωτικές (polotikés) | πολωτικά (polotiká) | |
vocative | πολωτικέ (polotiké) | πολωτική (polotikí) | πολωτικό (polotikó) | πολωτικοί (polotikoí) | πολωτικές (polotikés) | πολωτικά (polotiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολωτικός, etc.)