From πίμπρημι (pímprēmi, “I burn”) + -τήρ (-tḗr, agent noun suffix).
πρηστήρ • (prēstḗr) m (genitive πρηστῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πρηστήρ ho prēstḗr |
τὼ πρηστῆρε tṑ prēstêre |
οἱ πρηστῆρες hoi prēstêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πρηστῆρος toû prēstêros |
τοῖν πρηστήροιν toîn prēstḗroin |
τῶν πρηστήρων tôn prēstḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πρηστῆρῐ tôi prēstêri |
τοῖν πρηστήροιν toîn prēstḗroin |
τοῖς πρηστῆρσῐ / πρηστῆρσῐν toîs prēstêrsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν πρηστῆρᾰ tòn prēstêra |
τὼ πρηστῆρε tṑ prēstêre |
τοὺς πρηστῆρᾰς toùs prēstêras | ||||||||||
| Vocative | πρηστήρ prēstḗr |
πρηστῆρε prēstêre |
πρηστῆρες prēstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||