From πρῐ́ω (príō, “to saw”) + -τήρ (-tḗr).
πρῐστήρ • (pristḗr) m (genitive πρῐστῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πρῐστήρ ho pristḗr |
τὼ πρῐστῆρε tṑ pristêre |
οἱ πρῐστῆρες hoi pristêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πρῐστῆρος toû pristêros |
τοῖν πρῐστήροιν toîn pristḗroin |
τῶν πρῐστήρων tôn pristḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πρῐστῆρῐ tôi pristêri |
τοῖν πρῐστήροιν toîn pristḗroin |
τοῖς πρῐστῆρσῐ / πρῐστῆρσῐν toîs pristêrsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν πρῐστῆρᾰ tòn pristêra |
τὼ πρῐστῆρε tṑ pristêre |
τοὺς πρῐστῆρᾰς toùs pristêras | ||||||||||
| Vocative | πρῐστήρ pristḗr |
πρῐστῆρε pristêre |
πρῐστῆρες pristêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||