προκατοικέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προκατοικέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προκατοικέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προκατοικέω in singular and plural. Everything you need to know about the word προκατοικέω you have here. The definition of the word προκατοικέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροκατοικέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “dwell, inhabit”)

Pronunciation

 

Verb

προκᾰτοικέω • (prokătoikéō)

  1. to inhabit before

Inflection

   Present: προκᾰτοικέω, προκᾰτοικέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτοικέω προκᾰτοικέεις προκᾰτοικέει προκᾰτοικέετον προκᾰτοικέετον προκᾰτοικέομεν προκᾰτοικέετε προκᾰτοικέουσῐ(ν)
subjunctive προκᾰτοικέω προκᾰτοικέῃς προκᾰτοικέῃ προκᾰτοικέητον προκᾰτοικέητον προκᾰτοικέωμεν προκᾰτοικέητε προκᾰτοικέωσῐ(ν)
optative προκᾰτοικέοιμῐ προκᾰτοικέοις προκᾰτοικέοι προκᾰτοικέοιτον προκᾰτοικεοίτην προκᾰτοικέοιμεν προκᾰτοικέοιτε προκᾰτοικέοιεν
imperative   προκᾰτοίκεε προκᾰτοικεέτω προκᾰτοικέετον προκᾰτοικεέτων   προκᾰτοικέετε προκᾰτοικεόντων
middle/
passive 		indicative προκᾰτοικέομαι προκᾰτοικέῃ,
προκᾰτοικέει 		προκᾰτοικέεται προκᾰτοικέεσθον προκᾰτοικέεσθον προκᾰτοικεόμεθᾰ προκᾰτοικέεσθε προκᾰτοικέονται
subjunctive προκᾰτοικέωμαι προκᾰτοικέῃ προκᾰτοικέηται προκᾰτοικέησθον προκᾰτοικέησθον προκᾰτοικεώμεθᾰ προκᾰτοικέησθε προκᾰτοικέωνται
optative προκᾰτοικεοίμην προκᾰτοικέοιο προκᾰτοικέοιτο προκᾰτοικέοισθον προκᾰτοικεοίσθην προκᾰτοικεοίμεθᾰ προκᾰτοικέοισθε προκᾰτοικέοιντο
imperative   προκᾰτοικέου προκᾰτοικεέσθω προκᾰτοικέεσθον προκᾰτοικεέσθων   προκᾰτοικέεσθε προκᾰτοικεέσθων
active middle/passive
infinitive προκᾰτοικέειν προκᾰτοικέεσθαι
participle m προκᾰτοικέων προκᾰτοικεόμενος
f προκᾰτοικέουσᾰ προκᾰτοικεομένη
n προκᾰτοικέον προκᾰτοικεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προκᾰτοικῶ, προκᾰτοικοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτοικῶ προκᾰτοικεῖς προκᾰτοικεῖ προκᾰτοικεῖτον προκᾰτοικεῖτον προκᾰτοικοῦμεν προκᾰτοικεῖτε προκᾰτοικοῦσῐ(ν)
subjunctive προκᾰτοικῶ προκᾰτοικῇς προκᾰτοικῇ προκᾰτοικῆτον προκᾰτοικῆτον προκᾰτοικῶμεν προκᾰτοικῆτε προκᾰτοικῶσῐ(ν)
optative προκᾰτοικοίην,
προκᾰτοικοῖμῐ 		προκᾰτοικοίης,
προκᾰτοικοῖς 		προκᾰτοικοίη,
προκᾰτοικοῖ 		προκᾰτοικοῖτον,
προκᾰτοικοίητον 		προκᾰτοικοίτην,
προκᾰτοικοιήτην 		προκᾰτοικοῖμεν,
προκᾰτοικοίημεν 		προκᾰτοικοῖτε,
προκᾰτοικοίητε 		προκᾰτοικοῖεν,
προκᾰτοικοίησᾰν
imperative   προκᾰτοίκει προκᾰτοικείτω προκᾰτοικεῖτον προκᾰτοικείτων   προκᾰτοικεῖτε προκᾰτοικούντων
middle/
passive 		indicative προκᾰτοικοῦμαι προκᾰτοικεῖ,
προκᾰτοικῇ 		προκᾰτοικεῖται προκᾰτοικεῖσθον προκᾰτοικεῖσθον προκᾰτοικούμεθᾰ προκᾰτοικεῖσθε προκᾰτοικοῦνται
subjunctive προκᾰτοικῶμαι προκᾰτοικῇ προκᾰτοικῆται προκᾰτοικῆσθον προκᾰτοικῆσθον προκᾰτοικώμεθᾰ προκᾰτοικῆσθε προκᾰτοικῶνται
optative προκᾰτοικοίμην προκᾰτοικοῖο προκᾰτοικοῖτο προκᾰτοικοῖσθον προκᾰτοικοίσθην προκᾰτοικοίμεθᾰ προκᾰτοικοῖσθε προκᾰτοικοῖντο
imperative   προκᾰτοικοῦ προκᾰτοικείσθω προκᾰτοικεῖσθον προκᾰτοικείσθων   προκᾰτοικεῖσθε προκᾰτοικείσθων
active middle/passive
infinitive προκᾰτοικεῖν προκᾰτοικεῖσθαι
participle m προκᾰτοικῶν προκᾰτοικούμενος
f προκᾰτοικοῦσᾰ προκᾰτοικουμένη
n προκᾰτοικοῦν προκᾰτοικούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προκᾰτῴκεον, προκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτῴκεον προκᾰτῴκεες προκᾰτῴκεε(ν) προκᾰτῳκέετον προκᾰτῳκεέτην προκᾰτῳκέομεν προκᾰτῳκέετε προκᾰτῴκεον
middle/
passive 		indicative προκᾰτῳκεόμην προκᾰτῳκέου προκᾰτῳκέετο προκᾰτῳκέεσθον προκᾰτῳκεέσθην προκᾰτῳκεόμεθᾰ προκᾰτῳκέεσθε προκᾰτῳκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προκᾰτῴκουν, προκᾰτῳκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτῴκουν προκᾰτῴκεις προκᾰτῴκει προκᾰτῳκεῖτον προκᾰτῳκείτην προκᾰτῳκοῦμεν προκᾰτῳκεῖτε προκᾰτῴκουν
middle/
passive 		indicative προκᾰτῳκούμην προκᾰτῳκοῦ προκᾰτῳκεῖτο προκᾰτῳκεῖσθον προκᾰτῳκείσθην προκᾰτῳκούμεθᾰ προκᾰτῳκεῖσθε προκᾰτῳκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προκᾰτοικήσω, προκᾰτοικήσομαι, προκᾰτοικηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτοικήσω προκᾰτοικήσεις προκᾰτοικήσει προκᾰτοικήσετον προκᾰτοικήσετον προκᾰτοικήσομεν προκᾰτοικήσετε προκᾰτοικήσουσῐ(ν)
optative προκᾰτοικήσοιμῐ προκᾰτοικήσοις προκᾰτοικήσοι προκᾰτοικήσοιτον προκᾰτοικησοίτην προκᾰτοικήσοιμεν προκᾰτοικήσοιτε προκᾰτοικήσοιεν
middle indicative προκᾰτοικήσομαι προκᾰτοικήσῃ,
προκᾰτοικήσει 		προκᾰτοικήσεται προκᾰτοικήσεσθον προκᾰτοικήσεσθον προκᾰτοικησόμεθᾰ προκᾰτοικήσεσθε προκᾰτοικήσονται
optative προκᾰτοικησοίμην προκᾰτοικήσοιο προκᾰτοικήσοιτο προκᾰτοικήσοισθον προκᾰτοικησοίσθην προκᾰτοικησοίμεθᾰ προκᾰτοικήσοισθε προκᾰτοικήσοιντο
passive indicative προκᾰτοικηθήσομαι προκᾰτοικηθήσῃ προκᾰτοικηθήσεται προκᾰτοικηθήσεσθον προκᾰτοικηθήσεσθον προκᾰτοικηθησόμεθᾰ προκᾰτοικηθήσεσθε προκᾰτοικηθήσονται
optative προκᾰτοικηθησοίμην προκᾰτοικηθήσοιο προκᾰτοικηθήσοιτο προκᾰτοικηθήσοισθον προκᾰτοικηθησοίσθην προκᾰτοικηθησοίμεθᾰ προκᾰτοικηθήσοισθε προκᾰτοικηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προκᾰτοικήσειν προκᾰτοικήσεσθαι προκᾰτοικηθήσεσθαι
participle m προκᾰτοικήσων προκᾰτοικησόμενος προκᾰτοικηθησόμενος
f προκᾰτοικήσουσᾰ προκᾰτοικησομένη προκᾰτοικηθησομένη
n προκᾰτοικῆσον προκᾰτοικησόμενον προκᾰτοικηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προκᾰτῴκησᾰ, προκᾰτῳκησᾰ́μην, προκᾰτῳκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτῴκησᾰ προκᾰτῴκησᾰς προκᾰτῴκησε(ν) προκᾰτῳκήσᾰτον προκᾰτῳκησᾰ́την προκᾰτῳκήσᾰμεν προκᾰτῳκήσᾰτε προκᾰτῴκησᾰν
subjunctive προκᾰτοικήσω προκᾰτοικήσῃς προκᾰτοικήσῃ προκᾰτοικήσητον προκᾰτοικήσητον προκᾰτοικήσωμεν προκᾰτοικήσητε προκᾰτοικήσωσῐ(ν)
optative προκᾰτοικήσαιμῐ προκᾰτοικήσειᾰς,
προκᾰτοικήσαις 		προκᾰτοικήσειε(ν),
προκᾰτοικήσαι 		προκᾰτοικήσαιτον προκᾰτοικησαίτην προκᾰτοικήσαιμεν προκᾰτοικήσαιτε προκᾰτοικήσειᾰν,
προκᾰτοικήσαιεν
imperative   προκᾰτοίκησον προκᾰτοικησᾰ́τω προκᾰτοικήσᾰτον προκᾰτοικησᾰ́των   προκᾰτοικήσᾰτε προκᾰτοικησᾰ́ντων
middle indicative προκᾰτῳκησᾰ́μην προκᾰτῳκήσω προκᾰτῳκήσᾰτο προκᾰτῳκήσᾰσθον προκᾰτῳκησᾰ́σθην προκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ προκᾰτῳκήσᾰσθε προκᾰτῳκήσᾰντο
subjunctive προκᾰτοικήσωμαι προκᾰτοικήσῃ προκᾰτοικήσηται προκᾰτοικήσησθον προκᾰτοικήσησθον προκᾰτοικησώμεθᾰ προκᾰτοικήσησθε προκᾰτοικήσωνται
optative προκᾰτοικησαίμην προκᾰτοικήσαιο προκᾰτοικήσαιτο προκᾰτοικήσαισθον προκᾰτοικησαίσθην προκᾰτοικησαίμεθᾰ προκᾰτοικήσαισθε προκᾰτοικήσαιντο
imperative   προκᾰτοίκησαι προκᾰτοικησᾰ́σθω προκᾰτοικήσᾰσθον προκᾰτοικησᾰ́σθων   προκᾰτοικήσᾰσθε προκᾰτοικησᾰ́σθων
passive indicative προκᾰτῳκήθην προκᾰτῳκήθης προκᾰτῳκήθη προκᾰτῳκήθητον προκᾰτῳκηθήτην προκᾰτῳκήθημεν προκᾰτῳκήθητε προκᾰτῳκήθησᾰν
subjunctive προκᾰτοικηθῶ προκᾰτοικηθῇς προκᾰτοικηθῇ προκᾰτοικηθῆτον προκᾰτοικηθῆτον προκᾰτοικηθῶμεν προκᾰτοικηθῆτε προκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
optative προκᾰτοικηθείην προκᾰτοικηθείης προκᾰτοικηθείη προκᾰτοικηθεῖτον,
προκᾰτοικηθείητον 		προκᾰτοικηθείτην,
προκᾰτοικηθειήτην 		προκᾰτοικηθεῖμεν,
προκᾰτοικηθείημεν 		προκᾰτοικηθεῖτε,
προκᾰτοικηθείητε 		προκᾰτοικηθεῖεν,
προκᾰτοικηθείησᾰν
imperative   προκᾰτοικήθητῐ προκᾰτοικηθήτω προκᾰτοικήθητον προκᾰτοικηθήτων   προκᾰτοικήθητε προκᾰτοικηθέντων
active middle passive
infinitive προκᾰτοικῆσαι προκᾰτοικήσᾰσθαι προκᾰτοικηθῆναι
participle m προκᾰτοικήσᾱς προκᾰτοικησᾰ́μενος προκᾰτοικηθείς
f προκᾰτοικήσᾱσᾰ προκᾰτοικησᾰμένη προκᾰτοικηθεῖσᾰ
n προκᾰτοικῆσᾰν προκᾰτοικησᾰ́μενον προκᾰτοικηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προκᾰτῴκηκᾰ, προκᾰτῴκημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτῴκηκᾰ προκᾰτῴκηκᾰς προκᾰτῴκηκε(ν) προκᾰτῳκήκᾰτον προκᾰτῳκήκᾰτον προκᾰτῳκήκᾰμεν προκᾰτῳκήκᾰτε προκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προκᾰτῳκήκω προκᾰτῳκήκῃς προκᾰτῳκήκῃ προκᾰτῳκήκητον προκᾰτῳκήκητον προκᾰτῳκήκωμεν προκᾰτῳκήκητε προκᾰτῳκήκωσῐ(ν)
optative προκᾰτῳκήκοιμῐ,
προκᾰτῳκηκοίην 		προκᾰτῳκήκοις,
προκᾰτῳκηκοίης 		προκᾰτῳκήκοι,
προκᾰτῳκηκοίη 		προκᾰτῳκήκοιτον προκᾰτῳκηκοίτην προκᾰτῳκήκοιμεν προκᾰτῳκήκοιτε προκᾰτῳκήκοιεν
imperative   προκᾰτῴκηκε προκᾰτῳκηκέτω προκᾰτῳκήκετον προκᾰτῳκηκέτων   προκᾰτῳκήκετε προκᾰτῳκηκόντων
middle/
passive 		indicative προκᾰτῴκημαι προκᾰτῴκησαι προκᾰτῴκηται προκᾰτῴκησθον προκᾰτῴκησθον προκᾰτῳκήμεθᾰ προκᾰτῴκησθε προκᾰτῴκηνται
subjunctive προκᾰτῳκημένος ὦ προκᾰτῳκημένος ᾖς προκᾰτῳκημένος ᾖ προκᾰτῳκημένω ἦτον προκᾰτῳκημένω ἦτον προκᾰτῳκημένοι ὦμεν προκᾰτῳκημένοι ἦτε προκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
optative προκᾰτῳκημένος εἴην προκᾰτῳκημένος εἴης προκᾰτῳκημένος εἴη προκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον προκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην προκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν προκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε προκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προκᾰτῴκησο προκᾰτῳκήσθω προκᾰτῴκησθον προκᾰτῳκήσθων   προκᾰτῴκησθε προκᾰτῳκήσθων
active middle/passive
infinitive προκᾰτῳκηκέναι προκᾰτῳκῆσθαι
participle m προκᾰτῳκηκώς προκᾰτῳκημένος
f προκᾰτῳκηκυῖᾰ προκᾰτῳκημένη
n προκᾰτῳκηκός προκᾰτῳκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προκᾰτῳκήκειν, προκᾰτῳκήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτῳκήκειν,
προκᾰτῳκήκη 		προκᾰτῳκήκεις,
προκᾰτῳκήκης 		προκᾰτῳκήκει(ν) προκᾰτῳκήκετον προκᾰτῳκηκέτην προκᾰτῳκήκεμεν προκᾰτῳκήκετε προκᾰτῳκήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative προκᾰτῳκήμην προκᾰτῴκησο προκᾰτῴκητο προκᾰτῴκησθον προκᾰτῳκήσθην προκᾰτῳκήμεθᾰ προκᾰτῴκησθε προκᾰτῴκηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia