προκριματικός • (prokrimatikós) m (feminine προκριματική, neuter προκριματικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προκριματικός (prokrimatikós) | προκριματική (prokrimatikí) | προκριματικό (prokrimatikó) | προκριματικοί (prokrimatikoí) | προκριματικές (prokrimatikés) | προκριματικά (prokrimatiká) | |
genitive | προκριματικού (prokrimatikoú) | προκριματικής (prokrimatikís) | προκριματικού (prokrimatikoú) | προκριματικών (prokrimatikón) | προκριματικών (prokrimatikón) | προκριματικών (prokrimatikón) | |
accusative | προκριματικό (prokrimatikó) | προκριματική (prokrimatikí) | προκριματικό (prokrimatikó) | προκριματικούς (prokrimatikoús) | προκριματικές (prokrimatikés) | προκριματικά (prokrimatiká) | |
vocative | προκριματικέ (prokrimatiké) | προκριματική (prokrimatikí) | προκριματικό (prokrimatikó) | προκριματικοί (prokrimatikoí) | προκριματικές (prokrimatikés) | προκριματικά (prokrimatiká) |