From πρόνοος (prónoos) + -έω (-éō).
προνοέω • (pronoéō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προυνόεον | προυνόεες | προυνόεε(ν) | προυνοέετον | προυνοεέτην | προυνοέομεν | προυνοέετε | προυνόεον | ||||
middle/ passive |
indicative | προυνοεόμην | προυνοέου | προυνοέετο | προυνοέεσθον | προυνοεέσθην | προυνοεόμεθᾰ | προυνοέεσθε | προυνοέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προυνόουν | προυνόεις | προυνόει | προυνοεῖτον | προυνοείτην | προυνοοῦμεν | προυνοεῖτε | προυνόουν | ||||
middle/ passive |
indicative | προυνοούμην | προυνοοῦ | προυνοεῖτο | προυνοεῖσθον | προυνοείσθην | προυνοούμεθᾰ | προυνοεῖσθε | προυνοοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπρονενοήκειν, ἐπρονενοήκη |
ἐπρονενοήκεις, ἐπρονενοήκης |
ἐπρονενοήκει(ν) | ἐπρονενοήκετον | ἐπρονενοηκέτην | ἐπρονενοήκεμεν | ἐπρονενοήκετε | ἐπρονενοήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπρονενοήμην | ἐπρονενόησο | ἐπρονενόητο | ἐπρονενόησθον | ἐπρονενοήσθην | ἐπρονενοήμεθᾰ | ἐπρονενόησθε | ἐπρονενόηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|