προπαροξύτονος

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ πᾰροξῠ́τονος (paroxútonos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pa.rok.sý.to.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.pa.rokˈsi.to.nos/

Adjective

προπᾰροξῠ́τονος • (proparoxútonos) m or f (neuter προπᾰροξῠ́τονον); second declension

(grammar) proparoxytone

Inflection

Second declension of προπᾰροξῠ́τονος; προπᾰροξῠ́τονον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	προπᾰροξῠ́τονος proparoxútonos	προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠ́τονοι proparoxútonoi	προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona
Genitive	προπᾰροξῠτόνου proparoxutónou	προπᾰροξῠτόνου proparoxutónou	προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin	προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin	προπᾰροξῠτόνων proparoxutónōn	προπᾰροξῠτόνων proparoxutónōn
Dative	προπᾰροξῠτόνῳ proparoxutónōi	προπᾰροξῠτόνῳ proparoxutónōi	προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin	προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin	προπᾰροξῠτόνοις proparoxutónois	προπᾰροξῠτόνοις proparoxutónois
Accusative	προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon	προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠτόνους proparoxutónous	προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona
Vocative	προπᾰροξῠ́τονε proparoxútone	προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō	προπᾰροξῠ́τονοι proparoxútonoi	προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	προπᾰροξῠτόνως proparoxutónōs		προπᾰροξῠτονώτερος proparoxutonṓteros		προπᾰροξῠτονώτᾰτος proparoxutonṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“προπαροξύτονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
προπαροξύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek προπαροξύτονος (proparoxútonos).

Adjective

προπαροξύτονος • (proparoxýtonos) m (feminine προπαροξύτονη, neuter προπαροξύτονο)

(grammar, linguistics) proparoxytone, (of a word) having a stressed antepenultimate

Declension

Declension of προπαροξύτονος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	προπαροξύτονος •	προπαροξύτονη •	προπαροξύτονο •	προπαροξύτονοι •	προπαροξύτονες •	προπαροξύτονα •
genitive	προπαροξύτονου •	προπαροξύτονης •	προπαροξύτονου •	προπαροξύτονων •	προπαροξύτονων •	προπαροξύτονων •
accusative	προπαροξύτονο •	προπαροξύτονη •	προπαροξύτονο •	προπαροξύτονους •	προπαροξύτονες •	προπαροξύτονα •
vocative	προπαροξύτονε •	προπαροξύτονη •	προπαροξύτονο •	προπαροξύτονοι •	προπαροξύτονες •	προπαροξύτονα •

προπαροξύτονος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

See also

References

Greek

Etymology

Adjective

Declension

See also

Wikious

Boobota

Sagapedia