From Ancient Greek προφορικός (prophorikós). By surface analysis, προφορά (proforá) + -ικός (-ikós).
προφορικός • (proforikós) m (feminine προφορική, neuter προφορικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προφορικός (proforikós) | προφορική (proforikí) | προφορικό (proforikó) | προφορικοί (proforikoí) | προφορικές (proforikés) | προφορικά (proforiká) | |
genitive | προφορικού (proforikoú) | προφορικής (proforikís) | προφορικού (proforikoú) | προφορικών (proforikón) | προφορικών (proforikón) | προφορικών (proforikón) | |
accusative | προφορικό (proforikó) | προφορική (proforikí) | προφορικό (proforikó) | προφορικούς (proforikoús) | προφορικές (proforikés) | προφορικά (proforiká) | |
vocative | προφορικέ (proforiké) | προφορική (proforikí) | προφορικό (proforikó) | προφορικοί (proforikoí) | προφορικές (proforikés) | προφορικά (proforiká) |