προχωρέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προχωρέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προχωρέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προχωρέω in singular and plural. Everything you need to know about the word προχωρέω you have here. The definition of the word προχωρέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροχωρέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ χωρέω (khōréō)

Pronunciation

 

Verb

προχωρέω • (prokhōréō)

  1. to advance, proceed, progress
  2. to prosper, succeed

Conjugation

   Present: προχωρέω, προχωρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προχωρέω προχωρέεις προχωρέει προχωρέετον προχωρέετον προχωρέομεν προχωρέετε προχωρέουσῐ(ν)
subjunctive προχωρέω προχωρέῃς προχωρέῃ προχωρέητον προχωρέητον προχωρέωμεν προχωρέητε προχωρέωσῐ(ν)
optative προχωρέοιμῐ προχωρέοις προχωρέοι προχωρέοιτον προχωρεοίτην προχωρέοιμεν προχωρέοιτε προχωρέοιεν
imperative   προχώρεε προχωρεέτω προχωρέετον προχωρεέτων   προχωρέετε προχωρεόντων
middle/
passive 		indicative προχωρέομαι προχωρέῃ,
προχωρέει 		προχωρέεται προχωρέεσθον προχωρέεσθον προχωρεόμεθᾰ προχωρέεσθε προχωρέονται
subjunctive προχωρέωμαι προχωρέῃ προχωρέηται προχωρέησθον προχωρέησθον προχωρεώμεθᾰ προχωρέησθε προχωρέωνται
optative προχωρεοίμην προχωρέοιο προχωρέοιτο προχωρέοισθον προχωρεοίσθην προχωρεοίμεθᾰ προχωρέοισθε προχωρέοιντο
imperative   προχωρέου προχωρεέσθω προχωρέεσθον προχωρεέσθων   προχωρέεσθε προχωρεέσθων
active middle/passive
infinitive προχωρέειν προχωρέεσθαι
participle m προχωρέων προχωρεόμενος
f προχωρέουσᾰ προχωρεομένη
n προχωρέον προχωρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προχωρῶ, προχωροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προχωρῶ προχωρεῖς προχωρεῖ προχωρεῖτον προχωρεῖτον προχωροῦμεν προχωρεῖτε προχωροῦσῐ(ν)
subjunctive προχωρῶ προχωρῇς προχωρῇ προχωρῆτον προχωρῆτον προχωρῶμεν προχωρῆτε προχωρῶσῐ(ν)
optative προχωροίην,
προχωροῖμῐ 		προχωροίης,
προχωροῖς 		προχωροίη,
προχωροῖ 		προχωροῖτον,
προχωροίητον 		προχωροίτην,
προχωροιήτην 		προχωροῖμεν,
προχωροίημεν 		προχωροῖτε,
προχωροίητε 		προχωροῖεν,
προχωροίησᾰν
imperative   προχώρει προχωρείτω προχωρεῖτον προχωρείτων   προχωρεῖτε προχωρούντων
middle/
passive 		indicative προχωροῦμαι προχωρεῖ,
προχωρῇ 		προχωρεῖται προχωρεῖσθον προχωρεῖσθον προχωρούμεθᾰ προχωρεῖσθε προχωροῦνται
subjunctive προχωρῶμαι προχωρῇ προχωρῆται προχωρῆσθον προχωρῆσθον προχωρώμεθᾰ προχωρῆσθε προχωρῶνται
optative προχωροίμην προχωροῖο προχωροῖτο προχωροῖσθον προχωροίσθην προχωροίμεθᾰ προχωροῖσθε προχωροῖντο
imperative   προχωροῦ προχωρείσθω προχωρεῖσθον προχωρείσθων   προχωρεῖσθε προχωρείσθων
active middle/passive
infinitive προχωρεῖν προχωρεῖσθαι
participle m προχωρῶν προχωρούμενος
f προχωροῦσᾰ προχωρουμένη
n προχωροῦν προχωρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεχώρεον, προεχωρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεχώρεον προεχώρεες προεχώρεε(ν) προεχωρέετον προεχωρεέτην προεχωρέομεν προεχωρέετε προεχώρεον
middle/
passive 		indicative προεχωρεόμην προεχωρέου προεχωρέετο προεχωρέεσθον προεχωρεέσθην προεχωρεόμεθᾰ προεχωρέεσθε προεχωρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεχώρουν, προεχωρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεχώρουν προεχώρεις προεχώρει προεχωρεῖτον προεχωρείτην προεχωροῦμεν προεχωρεῖτε προεχώρουν
middle/
passive 		indicative προεχωρούμην προεχωροῦ προεχωρεῖτο προεχωρεῖσθον προεχωρείσθην προεχωρούμεθᾰ προεχωρεῖσθε προεχωροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προχωρήσω, προχωρήσομαι, προχωρηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προχωρήσω προχωρήσεις προχωρήσει προχωρήσετον προχωρήσετον προχωρήσομεν προχωρήσετε προχωρήσουσῐ(ν)
optative προχωρήσοιμῐ προχωρήσοις προχωρήσοι προχωρήσοιτον προχωρησοίτην προχωρήσοιμεν προχωρήσοιτε προχωρήσοιεν
middle indicative προχωρήσομαι προχωρήσῃ,
προχωρήσει 		προχωρήσεται προχωρήσεσθον προχωρήσεσθον προχωρησόμεθᾰ προχωρήσεσθε προχωρήσονται
optative προχωρησοίμην προχωρήσοιο προχωρήσοιτο προχωρήσοισθον προχωρησοίσθην προχωρησοίμεθᾰ προχωρήσοισθε προχωρήσοιντο
passive indicative προχωρηθήσομαι προχωρηθήσῃ προχωρηθήσεται προχωρηθήσεσθον προχωρηθήσεσθον προχωρηθησόμεθᾰ προχωρηθήσεσθε προχωρηθήσονται
optative προχωρηθησοίμην προχωρηθήσοιο προχωρηθήσοιτο προχωρηθήσοισθον προχωρηθησοίσθην προχωρηθησοίμεθᾰ προχωρηθήσοισθε προχωρηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προχωρήσειν προχωρήσεσθαι προχωρηθήσεσθαι
participle m προχωρήσων προχωρησόμενος προχωρηθησόμενος
f προχωρήσουσᾰ προχωρησομένη προχωρηθησομένη
n προχωρῆσον προχωρησόμενον προχωρηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προεχώρησᾰ, προεχωρησᾰ́μην, προεχωρήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεχώρησᾰ προεχώρησᾰς προεχώρησε(ν) προεχωρήσᾰτον προεχωρησᾰ́την προεχωρήσᾰμεν προεχωρήσᾰτε προεχώρησᾰν
subjunctive προχωρήσω προχωρήσῃς προχωρήσῃ προχωρήσητον προχωρήσητον προχωρήσωμεν προχωρήσητε προχωρήσωσῐ(ν)
optative προχωρήσαιμῐ προχωρήσειᾰς,
προχωρήσαις 		προχωρήσειε(ν),
προχωρήσαι 		προχωρήσαιτον προχωρησαίτην προχωρήσαιμεν προχωρήσαιτε προχωρήσειᾰν,
προχωρήσαιεν
imperative   προχώρησον προχωρησᾰ́τω προχωρήσᾰτον προχωρησᾰ́των   προχωρήσᾰτε προχωρησᾰ́ντων
middle indicative προεχωρησᾰ́μην προεχωρήσω προεχωρήσᾰτο προεχωρήσᾰσθον προεχωρησᾰ́σθην προεχωρησᾰ́μεθᾰ προεχωρήσᾰσθε προεχωρήσᾰντο
subjunctive προχωρήσωμαι προχωρήσῃ προχωρήσηται προχωρήσησθον προχωρήσησθον προχωρησώμεθᾰ προχωρήσησθε προχωρήσωνται
optative προχωρησαίμην προχωρήσαιο προχωρήσαιτο προχωρήσαισθον προχωρησαίσθην προχωρησαίμεθᾰ προχωρήσαισθε προχωρήσαιντο
imperative   προχώρησαι προχωρησᾰ́σθω προχωρήσᾰσθον προχωρησᾰ́σθων   προχωρήσᾰσθε προχωρησᾰ́σθων
passive indicative προεχωρήθην προεχωρήθης προεχωρήθη προεχωρήθητον προεχωρηθήτην προεχωρήθημεν προεχωρήθητε προεχωρήθησᾰν
subjunctive προχωρηθῶ προχωρηθῇς προχωρηθῇ προχωρηθῆτον προχωρηθῆτον προχωρηθῶμεν προχωρηθῆτε προχωρηθῶσῐ(ν)
optative προχωρηθείην προχωρηθείης προχωρηθείη προχωρηθεῖτον,
προχωρηθείητον 		προχωρηθείτην,
προχωρηθειήτην 		προχωρηθεῖμεν,
προχωρηθείημεν 		προχωρηθεῖτε,
προχωρηθείητε 		προχωρηθεῖεν,
προχωρηθείησᾰν
imperative   προχωρήθητῐ προχωρηθήτω προχωρήθητον προχωρηθήτων   προχωρήθητε προχωρηθέντων
active middle passive
infinitive προχωρῆσαι προχωρήσᾰσθαι προχωρηθῆναι
participle m προχωρήσᾱς προχωρησᾰ́μενος προχωρηθείς
f προχωρήσᾱσᾰ προχωρησᾰμένη προχωρηθεῖσᾰ
n προχωρῆσᾰν προχωρησᾰ́μενον προχωρηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προκεχώρηκᾰ, προκεχώρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκεχώρηκᾰ προκεχώρηκᾰς προκεχώρηκε(ν) προκεχωρήκᾰτον προκεχωρήκᾰτον προκεχωρήκᾰμεν προκεχωρήκᾰτε προκεχωρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προκεχωρήκω προκεχωρήκῃς προκεχωρήκῃ προκεχωρήκητον προκεχωρήκητον προκεχωρήκωμεν προκεχωρήκητε προκεχωρήκωσῐ(ν)
optative προκεχωρήκοιμῐ,
προκεχωρηκοίην 		προκεχωρήκοις,
προκεχωρηκοίης 		προκεχωρήκοι,
προκεχωρηκοίη 		προκεχωρήκοιτον προκεχωρηκοίτην προκεχωρήκοιμεν προκεχωρήκοιτε προκεχωρήκοιεν
imperative   προκεχώρηκε προκεχωρηκέτω προκεχωρήκετον προκεχωρηκέτων   προκεχωρήκετε προκεχωρηκόντων
middle/
passive 		indicative προκεχώρημαι προκεχώρησαι προκεχώρηται προκεχώρησθον προκεχώρησθον προκεχωρήμεθᾰ προκεχώρησθε προκεχώρηνται
subjunctive προκεχωρημένος ὦ προκεχωρημένος ᾖς προκεχωρημένος ᾖ προκεχωρημένω ἦτον προκεχωρημένω ἦτον προκεχωρημένοι ὦμεν προκεχωρημένοι ἦτε προκεχωρημένοι ὦσῐ(ν)
optative προκεχωρημένος εἴην προκεχωρημένος εἴης προκεχωρημένος εἴη προκεχωρημένω εἴητον/εἶτον προκεχωρημένω εἰήτην/εἴτην προκεχωρημένοι εἴημεν/εἶμεν προκεχωρημένοι εἴητε/εἶτε προκεχωρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προκεχώρησο προκεχωρήσθω προκεχώρησθον προκεχωρήσθων   προκεχώρησθε προκεχωρήσθων
active middle/passive
infinitive προκεχωρηκέναι προκεχωρῆσθαι
participle m προκεχωρηκώς προκεχωρημένος
f προκεχωρηκυῖᾰ προκεχωρημένη
n προκεχωρηκός προκεχωρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia