Passive perfect participle of προχωρώ (prochoró).[1]
προχωρημένος • (prochoriménos) m (feminine προχωρημένη, neuter προχωρημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | προχωρημένος (prochoriménos) | προχωρημένη (prochoriméni) | προχωρημένο (prochoriméno) | προχωρημένοι (prochoriménoi) | προχωρημένες (prochoriménes) | προχωρημένα (prochoriména) | |
| genitive | προχωρημένου (prochoriménou) | προχωρημένης (prochoriménis) | προχωρημένου (prochoriménou) | προχωρημένων (prochoriménon) | προχωρημένων (prochoriménon) | προχωρημένων (prochoriménon) | |
| accusative | προχωρημένο (prochoriméno) | προχωρημένη (prochoriméni) | προχωρημένο (prochoriméno) | προχωρημένους (prochoriménous) | προχωρημένες (prochoriménes) | προχωρημένα (prochoriména) | |
| vocative | προχωρημένε (prochoriméne) | προχωρημένη (prochoriméni) | προχωρημένο (prochoriméno) | προχωρημένοι (prochoriménoi) | προχωρημένες (prochoriménes) | προχωρημένα (prochoriména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προχωρημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προχωρημένος, etc.)