Learned borrowing from Ancient Greek προϊστάμενος (proïstámenos), passive present participle of προΐστημι (proḯstēmi).[1]
προϊστάμενος • (proïstámenos) m (feminine προϊσταμένη)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προϊστάμενος (proïstámenos) | προϊστάμενη (proïstámeni) | προϊστάμενο (proïstámeno) | προϊστάμενοι (proïstámenoi) | προϊστάμενες (proïstámenes) | προϊστάμενα (proïstámena) | |
genitive | προϊστάμενου (proïstámenou) | προϊστάμενης (proïstámenis) | προϊστάμενου (proïstámenou) | προϊστάμενων (proïstámenon) | προϊστάμενων (proïstámenon) | προϊστάμενων (proïstámenon) | |
accusative | προϊστάμενο (proïstámeno) | προϊστάμενη (proïstámeni) | προϊστάμενο (proïstámeno) | προϊστάμενους (proïstámenous) | προϊστάμενες (proïstámenes) | προϊστάμενα (proïstámena) | |
vocative | προϊστάμενε (proïstámene) | προϊστάμενη (proïstámeni) | προϊστάμενο (proïstámeno) | προϊστάμενοι (proïstámenoi) | προϊστάμενες (proïstámenes) | προϊστάμενα (proïstámena) |
προϊστάμενος • (proïstámenos) m (plural προϊστάμενοι, feminine προϊσταμένη)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | προϊστάμενος (proïstámenos) | προϊστάμενοι (proïstámenoi) |
genitive | προϊστάμενου (proïstámenou) | προϊστάμενων (proïstámenon) |
accusative | προϊστάμενο (proïstámeno) | προϊστάμενους (proïstámenous) |
vocative | προϊστάμενε (proïstámene) | προϊστάμενοι (proïstámenoi) |