From προλαμβάνω (prolambánō) + -σῐς (-sis).
πρόληψῐς • (prólēpsis) f (genitive προλήψεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ πρόληψῐς hē prólēpsis |
τὼ προλήψει tṑ prolḗpsei |
αἱ προλήψεις hai prolḗpseis | ||||||||||
Genitive | τῆς προλήψεως tês prolḗpseōs |
τοῖν προληψέοιν toîn prolēpséoin |
τῶν προλήψεων tôn prolḗpseōn | ||||||||||
Dative | τῇ προλήψει têi prolḗpsei |
τοῖν προληψέοιν toîn prolēpséoin |
ταῖς προλήψεσῐ / προλήψεσῐν taîs prolḗpsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν πρόληψῐν tḕn prólēpsin |
τὼ προλήψει tṑ prolḗpsei |
τᾱ̀ς προλήψεις tā̀s prolḗpseis | ||||||||||
Vocative | πρόληψῐ prólēpsi |
προλήψει prolḗpsei |
προλήψεις prolḗpseis | ||||||||||
Notes: |
|