From Proto-Indo-European *perḱ- (“motley, coloured”). Cognate with Ancient Greek περκνός (perknós, “dusky”) and Proto-Germanic *farwō (“colour”).
πρόξ • (próx) f (genitive προκός); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πρόξ hē próx |
τὼ πρόκε tṑ próke |
αἱ πρόκες hai prókes | ||||||||||
| Genitive | τῆς προκός tês prokós |
τοῖν προκοῖν toîn prokoîn |
τῶν προκῶν tôn prokôn | ||||||||||
| Dative | τῇ προκῐ́ têi prokí |
τοῖν προκοῖν toîn prokoîn |
ταῖς προξῐ́ / προξῐ́ν taîs proxí(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πρόκᾰ tḕn próka |
τὼ πρόκε tṑ próke |
τᾱ̀ς πρόκᾰς tā̀s prókas | ||||||||||
| Vocative | πρόξ próx |
πρόκε próke |
πρόκες prókes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||