From προστάσσω (prostássō, “to place or post at a place”) + -μᾰ (-ma).
πρόσταγμα • (próstagma) n (genitive προστάγμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ πρόστᾰγμᾰ tò próstagma |
τὼ προστᾰ́γμᾰτε tṑ prostágmate |
τᾰ̀ προστᾰ́γμᾰτᾰ tà prostágmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ προστᾰ́γμᾰτος toû prostágmatos |
τοῖν προστᾰγμᾰ́τοιν toîn prostagmátoin |
τῶν προστᾰγμᾰ́των tôn prostagmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ προστᾰ́γμᾰτῐ tôi prostágmati |
τοῖν προστᾰγμᾰ́τοιν toîn prostagmátoin |
τοῖς προστᾰ́γμᾰσῐ / προστᾰ́γμᾰσῐν toîs prostágmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ πρόστᾰγμᾰ tò próstagma |
τὼ προστᾰ́γμᾰτε tṑ prostágmate |
τᾰ̀ προστᾰ́γμᾰτᾰ tà prostágmata | ||||||||||
Vocative | πρόστᾰγμᾰ próstagma |
προστᾰ́γμᾰτε prostágmate |
προστᾰ́γμᾰτᾰ prostágmata | ||||||||||
Notes: |
|