From προ- (pro-) + στῦλος (stûlos) + -ος (-os).
πρόστῡλος • (próstūlos) m or f (neuter πρόστῡλον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πρόστῡλος próstūlos |
πρόστῡλον próstūlon |
προστῡ́λω prostū́lō |
προστῡ́λω prostū́lō |
πρόστῡλοι próstūloi |
πρόστῡλᾰ próstūlă | ||||||||
Genitive | προστῡ́λου prostū́lou |
προστῡ́λου prostū́lou |
προστῡ́λοιν prostū́loin |
προστῡ́λοιν prostū́loin |
προστῡ́λων prostū́lōn |
προστῡ́λων prostū́lōn | ||||||||
Dative | προστῡ́λῳ prostū́lōi |
προστῡ́λῳ prostū́lōi |
προστῡ́λοιν prostū́loin |
προστῡ́λοιν prostū́loin |
προστῡ́λοις prostū́lois |
προστῡ́λοις prostū́lois | ||||||||
Accusative | πρόστῡλον próstūlon |
πρόστῡλον próstūlon |
προστῡ́λω prostū́lō |
προστῡ́λω prostū́lō |
προστῡ́λους prostū́lous |
πρόστῡλᾰ próstūlă | ||||||||
Vocative | πρόστῡλε próstūle |
πρόστῡλον próstūlon |
προστῡ́λω prostū́lō |
προστῡ́λω prostū́lō |
πρόστῡλοι próstūloi |
πρόστῡλᾰ próstūlă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προστῡ́λως prostū́lōs |
προστῡλότερος prostūlóteros |
προστῡλότᾰτος prostūlótătos | ||||||||||||
Notes: |
|