From Ancient Greek πρόσφατος (prósphatos).
πρόσφατος • (prósfatos) m
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | πρόσφατος (prósfatos) | πρόσφατη (prósfati) | πρόσφατο (prósfato) | πρόσφατοι (prósfatoi) | πρόσφατες (prósfates) | πρόσφατα (prósfata) | |
genitive | πρόσφατου (prósfatou) | πρόσφατης (prósfatis) | πρόσφατου (prósfatou) | πρόσφατων (prósfaton) | πρόσφατων (prósfaton) | πρόσφατων (prósfaton) | |
accusative | πρόσφατο (prósfato) | πρόσφατη (prósfati) | πρόσφατο (prósfato) | πρόσφατους (prósfatous) | πρόσφατες (prósfates) | πρόσφατα (prósfata) | |
vocative | πρόσφατε (prósfate) | πρόσφατη (prósfati) | πρόσφατο (prósfato) | πρόσφατοι (prósfatoi) | πρόσφατες (prósfates) | πρόσφατα (prósfata) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πρόσφατος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πρόσφατος, etc.)