From προτάσσω (protássō, “to place in front”) + -σις (-sis).
πρότᾰξῐς • (prótaxis) f (genitive προτᾰ́ξεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πρότᾰξῐς hē prótaxis |
τὼ προτᾰ́ξει tṑ protáxei |
αἱ προτᾰ́ξεις hai protáxeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς προτᾰ́ξεως tês protáxeōs |
τοῖν προτᾰξέοιν toîn protaxéoin |
τῶν προτᾰ́ξεων tôn protáxeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ προτᾰ́ξει têi protáxei |
τοῖν προτᾰξέοιν toîn protaxéoin |
ταῖς προτᾰ́ξεσῐ / προτᾰ́ξεσῐν taîs protáxesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πρότᾰξῐν tḕn prótaxin |
τὼ προτᾰ́ξει tṑ protáxei |
τᾱ̀ς προτᾰ́ξεις tā̀s protáxeis | ||||||||||
| Vocative | πρότᾰξῐ prótaxi |
προτᾰ́ξει protáxei |
προτᾰ́ξεις protáxeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||