From πυρο- (pyro-) + -δοτώ (-dotó).[1]
πυροδοτώ • (pyrodotó) (past πυροδότησα, passive πυροδοτούμαι) (transitive)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | πυροδοτώ | πυροδοτήσω | πυροδοτούμαι | πυροδοτηθώ |
2 sg | πυροδοτείς | πυροδοτήσεις | πυροδοτείσαι | πυροδοτηθείς |
3 sg | πυροδοτεί | πυροδοτήσει | πυροδοτείται | πυροδοτηθεί |
1 pl | πυροδοτούμε | πυροδοτήσουμε, [-ομε] | πυροδοτούμαστε | πυροδοτηθούμε |
2 pl | πυροδοτείτε | πυροδοτήσετε | πυροδοτείστε | πυροδοτηθείτε |
3 pl | πυροδοτούν(ε) | πυροδοτήσουν(ε) | πυροδοτούνται | πυροδοτηθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | πυροδοτούσα | πυροδότησα | [πυροδοτούμουν(α)] | πυροδοτήθηκα |
2 sg | πυροδοτούσες | πυροδότησες | [πυροδοτούσουν(α)] | πυροδοτήθηκες |
3 sg | πυροδοτούσε | πυροδότησε | πυροδοτούνταν, {πυροδοτείτο} | πυροδοτήθηκε |
1 pl | πυροδοτούσαμε | πυροδοτήσαμε | πυροδοτούμασταν, (‑ούμαστε) | πυροδοτηθήκαμε |
2 pl | πυροδοτούσατε | πυροδοτήσατε | [πυροδοτούσασταν, (‑ούσαστε)] | πυροδοτηθήκατε |
3 pl | πυροδοτούσαν(ε) | πυροδότησαν, πυροδοτήσαν(ε) | πυροδοτούνταν, {πυροδοτούντο} | πυροδοτήθηκαν, πυροδοτηθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα πυροδοτώ ➤ | θα πυροδοτήσω ➤ | θα πυροδοτούμαι ➤ | θα πυροδοτηθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πυροδοτείς, … | θα πυροδοτήσεις, … | θα πυροδοτείσαι, … | θα πυροδοτηθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πυροδοτήσει έχω, έχεις, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … πυροδοτηθεί είμαι, είσαι, … πυροδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πυροδοτήσει είχα, είχες, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … πυροδοτηθεί ήμουν, ήσουν, … πυροδοτημένος , ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτήσει θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτηθεί θα είμαι, θα είσαι, … πυροδοτημένος , ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | πυροδότησε | — | πυροδοτήσου |
2 pl | πυροδοτείτε | πυροδοτήστε | πυροδοτείστε | πυροδοτηθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | πυροδοτώντας ➤ | πυροδοτούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας πυροδοτήσει ➤ | πυροδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | πυροδοτήσει | πυροδοτηθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||