The etymology is still unexplained.
σίον • (síon) n (genitive σίου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σῐ́ον tò síon |
τὼ σῐ́ω tṑ síō |
τᾰ̀ σῐ́ᾰ tà sía | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σῐ́ου toû síou |
τοῖν σῐ́οιν toîn síoin |
τῶν σῐ́ων tôn síōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σῐ́ῳ tôi síōi |
τοῖν σῐ́οιν toîn síoin |
τοῖς σῐ́οις toîs síois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σῐ́ον tò síon |
τὼ σῐ́ω tṑ síō |
τᾰ̀ σῐ́ᾰ tà sía | ||||||||||
| Vocative | σῐ́ον síon |
σῐ́ω síō |
σῐ́ᾰ sía | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||