σαρκώδης

Ancient Greek

From σάρξ (sárx, “flesh”) +‎ -ώδης (-ṓdēs, “full of, -like”).

σαρκώδης • (sarkṓdēs) m or f (neuter σαρκῶδες); third declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σαρκώδης sarkṓdēs	σαρκῶδες sarkôdes	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Genitive	σαρκώδους sarkṓdous	σαρκώδους sarkṓdous	σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδων sarkṓdōn	σαρκώδων sarkṓdōn
Dative	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδεσῐ / σαρκώδεσῐν sarkṓdesi(n)	σαρκώδεσῐ / σαρκώδεσῐν sarkṓdesi(n)
Accusative	σαρκώδη sarkṓdē	σαρκῶδες sarkôdes	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Vocative	σαρκῶδες sarkôdes	σαρκῶδες sarkôdes	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σαρκώδως sarkṓdōs		σαρκωδέστερος sarkōdésteros		σαρκωδέστᾰτος sarkōdéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“σαρκώδης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press