From σῐ́δηρος (sĭ́dēros, “iron”) + -ουργός (-ourgós, “worker”).
σῐδηρουργός • (sĭdērourgós) m (genitive σῐδηρουργοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σῐδηρουργός ho sĭdērourgós |
τὼ σῐδηρουργώ tṑ sĭdērourgṓ |
οἱ σῐδηρουργοί hoi sĭdērourgoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σῐδηρουργοῦ toû sĭdērourgoû |
τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sĭdērourgoîn |
τῶν σῐδηρουργῶν tôn sĭdērourgôn | ||||||||||
| Dative | τῷ σῐδηρουργῷ tôi sĭdērourgôi |
τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sĭdērourgoîn |
τοῖς σῐδηρουργοῖς toîs sĭdērourgoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν σῐδηρουργόν tòn sĭdērourgón |
τὼ σῐδηρουργώ tṑ sĭdērourgṓ |
τοὺς σῐδηρουργούς toùs sĭdērourgoús | ||||||||||
| Vocative | σῐδηρουργέ sĭdērourgé |
σῐδηρουργώ sĭdērourgṓ |
σῐδηρουργοί sĭdērourgoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
From Ancient Greek σιδηρουργός (sidērourgós), from σίδηρος (sídēros, “iron”) + -ουργός (-ourgós, “worker, maker, craftsman”); equivalent to σίδερο (sídero) + -ουργός (-ourgós).
σιδηρουργός • (sidirourgós) m (plural σιδηρουργοί)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | σιδηρουργός (sidirourgós) | σιδηρουργοί (sidirourgoí) |
| genitive | σιδηρουργού (sidirourgoú) | σιδηρουργών (sidirourgón) |
| accusative | σιδηρουργό (sidirourgó) | σιδηρουργούς (sidirourgoús) |
| vocative | σιδηρουργέ (sidirourgé) | σιδηρουργοί (sidirourgoí) |