σινδών

Ancient Greek

Possibly a loanword from Egyptian šnḏwt (“kilt”). Compare also Hebrew סָדִין (sadin, “bedsheet”).

σῐνδών • (sindṓn) f (genitive σῐνδόνος); third declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῐνδών hē sindṓn	τὼ σῐνδόνε tṑ sindóne	αἱ σῐνδόνες hai sindónes
Genitive	τῆς σῐνδόνος tês sindónos	τοῖν σῐνδόνοιν toîn sindónoin	τῶν σῐνδόνων tôn sindónōn
Dative	τῇ σῐνδόνῐ têi sindóni	τοῖν σῐνδόνοιν toîn sindónoin	ταῖς σῐνδόσῐ / σῐνδόσῐν taîs sindósi(n)
Accusative	τὴν σῐνδόνᾰ tḕn sindóna	τὼ σῐνδόνε tṑ sindóne	τᾱ̀ς σῐνδόνᾰς tā̀s sindónas
Vocative	σῐνδών sindṓn	σῐνδόνε sindóne	σῐνδόνες sindónes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

⇒ Koine Greek: σινδόνιον (sindónion) (diminutive)
- Byzantine Greek: σεντόνι(ν) (sentóni(n))
  - Greek: σεντόνι (sentóni)
→ Latin: sindōn
→ Classical Syriac: ܣܕܘܢܐ