From Medieval Latin Sinae + -ικός (-ikós)[1]
σινικός • (sinikós) m (feminine σινική, neuter σινικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | σινικός (sinikós) | σινική (sinikí) | σινικό (sinikó) | σινικοί (sinikoí) | σινικές (sinikés) | σινικά (siniká) | |
genitive | σινικού (sinikoú) | σινικής (sinikís) | σινικού (sinikoú) | σινικών (sinikón) | σινικών (sinikón) | σινικών (sinikón) | |
accusative | σινικό (sinikó) | σινική (sinikí) | σινικό (sinikó) | σινικούς (sinikoús) | σινικές (sinikés) | σινικά (siniká) | |
vocative | σινικέ (siniké) | σινική (sinikí) | σινικό (sinikó) | σινικοί (sinikoí) | σινικές (sinikés) | σινικά (siniká) |
Κίνα f (Kína, “China”)