From σκάλλω (skállō, “to stir up, hoe”) + -ίς (-ís).
σκᾰλίς • (skalís) f (genitive σκᾰλίδος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σκᾰλῐ́ς hē skalís |
τὼ σκᾰλῐ́δε tṑ skalíde |
αἱ σκᾰλῐ́δες hai skalídes | ||||||||||
| Genitive | τῆς σκᾰλῐ́δος tês skalídos |
τοῖν σκᾰλῐ́δοιν toîn skalídoin |
τῶν σκᾰλῐ́δων tôn skalídōn | ||||||||||
| Dative | τῇ σκᾰλῐ́δῐ têi skalídi |
τοῖν σκᾰλῐ́δοιν toîn skalídoin |
ταῖς σκᾰλῐ́σῐ / σκᾰλῐ́σῐν taîs skalísi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν σκᾰλῐ́δᾰ tḕn skalída |
τὼ σκᾰλῐ́δε tṑ skalíde |
τᾱ̀ς σκᾰλῐ́δᾰς tā̀s skalídas | ||||||||||
| Vocative | σκᾰλῐ́ς skalís |
σκᾰλῐ́δε skalíde |
σκᾰλῐ́δες skalídes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||