Maybe from Pre-Greek and related to κόϊξ (kóïx, “doum palm”).
σκοίκιον • (skoíkion) n (genitive σκοικίου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σκοίκιον tò skoíkion |
τὼ σκοικίω tṑ skoikíō |
τᾰ̀ σκοίκιᾰ tà skoíkia | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σκοικίου toû skoikíou |
τοῖν σκοικίοιν toîn skoikíoin |
τῶν σκοικίων tôn skoikíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σκοικίῳ tôi skoikíōi |
τοῖν σκοικίοιν toîn skoikíoin |
τοῖς σκοικίοις toîs skoikíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σκοίκιον tò skoíkion |
τὼ σκοικίω tṑ skoikíō |
τᾰ̀ σκοίκιᾰ tà skoíkia | ||||||||||
| Vocative | σκοίκιον skoíkion |
σκοικίω skoikíō |
σκοίκιᾰ skoíkia | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||