According to Beekes, of Pre-Greek origin. The resemblance with σκόλοψ (skólops, “pole”) might be due to folk-etymological adaptation.
σκολόπαξ • (skolópax) m (genitive σκολόπᾰκος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σκολόπᾰξ ho skolópax |
τὼ σκολόπᾰκε tṑ skolópake |
οἱ σκολόπᾰκες hoi skolópakes | ||||||||||
Genitive | τοῦ σκολόπᾰκος toû skolópakos |
τοῖν σκολοπᾰ́κοιν toîn skolopákoin |
τῶν σκολοπᾰ́κων tôn skolopákōn | ||||||||||
Dative | τῷ σκολόπᾰκῐ tôi skolópaki |
τοῖν σκολοπᾰ́κοιν toîn skolopákoin |
τοῖς σκολόπᾰξῐ / σκολόπᾰξῐν toîs skolópaxi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν σκολόπᾰκᾰ tòn skolópaka |
τὼ σκολόπᾰκε tṑ skolópake |
τοὺς σκολόπᾰκᾰς toùs skolópakas | ||||||||||
Vocative | σκολόπᾰξ skolópax |
σκολόπᾰκε skolópake |
σκολόπᾰκες skolópakes | ||||||||||
Notes: |
|