σμάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word σμάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word σμάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say σμάω in singular and plural. Everything you need to know about the word σμάω you have here. The definition of the word σμάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσμάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *smeh₂- (“to rub”) (which Beekes and Chantraine reconstruct as *smeh₁-). Compare Latin macula (“stain, blot”) (< *smh₂-tlom).[1]

Pronunciation

 

Verb

σμᾰ́ω • (smáō)

  1. (transitive, often middle voice) to wash with soap

Conjugation

   Present: σμῶ, σμῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σμῶ σμῇς σμῇ σμῆτον σμῆτον σμῶμεν σμῆτε σμῶσῐ(ν)
subjunctive σμῶ σμῇς σμῇ σμῆτον σμῆτον σμῶμεν σμῆτε σμῶσῐ(ν)
optative σμῴην,
σμῷμῐ 		σμῴης,
σμῷς 		σμῴη,
σμῷ 		σμῷτον,
σμῴητον 		σμῴτην,
σμῳήτην 		σμῷμεν,
σμῴημεν 		σμῷτε,
σμῴητε 		σμῷεν,
σμῴησᾰν
imperative   σμῆ σμήτω σμῆτον σμήτων   σμῆτε σμώντων
middle/
passive 		indicative σμῶμαι σμῇ σμῆται σμῆσθον σμῆσθον σμώμεθᾰ σμῆσθε σμῶνται
subjunctive σμῶμαι σμῇ σμῆται σμῆσθον σμῆσθον σμώμεθᾰ σμῆσθε σμῶνται
optative σμῴμην σμῷο σμῷτο σμῷσθον σμῴσθην σμῴμεθᾰ σμῷσθε σμῷντο
imperative   σμῶ σμήσθω σμῆσθον σμήσθων   σμῆσθε σμήσθων
active middle/passive
infinitive σμῆν σμῆσθαι
participle m σμῶν σμώμενος
f σμῶσᾰ σμωμένη
n σμῶν σμώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσμων, ἐσμώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσμων ἔσμης ἔσμη ἐσμῆτον ἐσμήτην ἐσμῶμεν ἐσμῆτε ἔσμων
middle/
passive 		indicative ἐσμώμην ἐσμῶ ἐσμῆτο ἐσμῆσθον ἐσμήσθην ἐσμώμεθᾰ ἐσμῆσθε ἐσμῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσμησᾰ, ἐσμησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσμησᾰ ἔσμησᾰς ἔσμησε(ν) ἐσμήσᾰτον ἐσμησᾰ́την ἐσμήσᾰμεν ἐσμήσᾰτε ἔσμησᾰν
subjunctive σμήσω σμήσῃς σμήσῃ σμήσητον σμήσητον σμήσωμεν σμήσητε σμήσωσῐ(ν)
optative σμήσαιμῐ σμήσειᾰς,
σμήσαις 		σμήσειε(ν),
σμήσαι 		σμήσαιτον σμησαίτην σμήσαιμεν σμήσαιτε σμήσειᾰν,
σμήσαιεν
imperative   σμῆσον σμησᾰ́τω σμήσᾰτον σμησᾰ́των   σμήσᾰτε σμησᾰ́ντων
middle indicative ἐσμησᾰ́μην ἐσμήσω ἐσμήσᾰτο ἐσμήσᾰσθον ἐσμησᾰ́σθην ἐσμησᾰ́μεθᾰ ἐσμήσᾰσθε ἐσμήσᾰντο
subjunctive σμήσωμαι σμήσῃ σμήσηται σμήσησθον σμήσησθον σμησώμεθᾰ σμήσησθε σμήσωνται
optative σμησαίμην σμήσαιο σμήσαιτο σμήσαισθον σμησαίσθην σμησαίμεθᾰ σμήσαισθε σμήσαιντο
imperative   σμῆσαι σμησᾰ́σθω σμήσᾰσθον σμησᾰ́σθων   σμήσᾰσθε σμησᾰ́σθων
active middle
infinitive σμῆσαι σμήσᾰσθαι
participle m σμήσᾱς σμησᾰ́μενος
f σμήσᾱσᾰ σμησᾰμένη
n σμῆσᾰν σμησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσμᾱσᾰ, ἐσμᾱσᾰ́μᾱν (Doric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσμᾱσᾰ ἔσμᾱσᾰς ἔσμᾱσε(ν) ἐσμᾱ́σᾰτον ἐσμᾱσᾰ́τᾱν ἐσμᾱ́σᾰμες ἐσμᾱ́σᾰτε ἔσμᾱσᾰν
subjunctive σμᾱ́σω σμᾱ́σῃς σμᾱ́σῃ σμᾱ́σητον σμᾱ́σητον σμᾱ́σωμες σμᾱ́σητε σμᾱσέωντῐ
optative σμᾱ́σαιμῐ σμᾱ́σαις σμᾱ́σαι σμᾱσεῖτον σμᾱσείτᾱν σμᾱσεῖμες σμᾱσεῖτε σμᾱσεῖεν
imperative   σμᾶσον σμᾱσᾰ́τω σμᾱ́σᾰτον σμᾱσᾰ́των   σμᾱ́σᾰτε σμᾱσᾰ́ντω
middle indicative ἐσμᾱσᾰ́μᾱν ἐσμᾱ́σω ἐσμᾱ́σᾰτο ἐσμᾱ́σᾰσθον ἐσμᾱσᾰ́σθᾱν ἐσμᾱσᾰ́μεθᾰ ἐσμᾱ́σᾰσθε ἐσμᾱ́σᾰντο
subjunctive σμᾱ́σωμαι σμᾱ́σηαι σμᾱ́σηται σμᾱ́σησθον σμᾱ́σησθον σμᾱσώμεθᾰ σμᾱ́σησθε σμᾱ́σωνται
optative σμᾱσαίμᾱν σμᾱ́σαιο σμᾱ́σαιτο σμᾱ́σαισθον σμᾱσαίσθᾱν σμᾱσαίμεθᾰ σμᾱ́σαισθε σμᾱ́σαιντο
imperative   σμᾶσαι σμᾱσᾰ́σθω σμᾱ́σᾰσθον σμᾱσᾰ́σθων   σμᾱ́σᾰσθε σμᾱσᾰ́σθων
active middle
infinitive σμᾱσῆμεν σμᾱ́σᾰσθαι
participle m σμᾱ́σᾱς σμᾱσᾰ́μενος
f σμᾱ́σᾱσᾰ σμᾱσᾰμένᾱ
n σμᾶσᾰν σμᾱσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔσμησμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἔσμησμαι ἔσμησαι ἔσμησται ἔσμησθον ἔσμησθον ἐσμήσμεθᾰ ἔσμησθε ἐσμήσᾰται
subjunctive ἐσμησμένος ὦ ἐσμησμένος ᾖς ἐσμησμένος ᾖ ἐσμησμένω ἦτον ἐσμησμένω ἦτον ἐσμησμένοι ὦμεν ἐσμησμένοι ἦτε ἐσμησμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσμησμένος εἴην ἐσμησμένος εἴης ἐσμησμένος εἴη ἐσμησμένω εἴητον/εἶτον ἐσμησμένω εἰήτην/εἴτην ἐσμησμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐσμησμένοι εἴητε/εἶτε ἐσμησμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔσμησο ἐσμήσθω ἔσμησθον ἐσμήσθων   ἔσμησθε ἐσμήσθων
middle/passive
infinitive ἐσμῆσθαι
participle m ἐσμησμένος
f ἐσμησμένη
n ἐσμησμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σμάω, σμάομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1366-7

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia