The formation is similar to σπύραθος (spúrathos) and ὄνθος (ónthos). A derivation from Proto-Indo-European *(s)pley- (“to split, splice”) is semantically possible comparing Proto-Germanic *skītaną (“to defecate”), which derives from Proto-Indo-European *skeyd- (“to cut off”). Alternatively, Beekes suggests a Pre-Greek origin.
σπέλεθος • (spélethos) m (genitive σπελέθου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σπέλεθος ho spélethos |
τὼ σπελέθω tṑ speléthō |
οἱ σπέλεθοι hoi spélethoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σπελέθου toû speléthou |
τοῖν σπελέθοιν toîn speléthoin |
τῶν σπελέθων tôn speléthōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σπελέθῳ tôi speléthōi |
τοῖν σπελέθοιν toîn speléthoin |
τοῖς σπελέθοις toîs speléthois | ||||||||||
| Accusative | τὸν σπέλεθον tòn spélethon |
τὼ σπελέθω tṑ speléthō |
τοὺς σπελέθους toùs speléthous | ||||||||||
| Vocative | σπέλεθε spélethe |
σπελέθω speléthō |
σπέλεθοι spélethoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||