From σπάθη (spáthē, “blade”) + -ῐ́ς (-ís).
σπᾰθῐ́ς • (spathís) f (genitive σπᾰθῐ́δος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σπᾰθῐ́ς hē spathís |
τὼ σπᾰθῐ́δε tṑ spathíde |
αἱ σπᾰθῐ́δες hai spathídes | ||||||||||
Genitive | τῆς σπᾰθῐ́δος tês spathídos |
τοῖν σπᾰθῐ́δοιν toîn spathídoin |
τῶν σπᾰθῐ́δων tôn spathídōn | ||||||||||
Dative | τῇ σπᾰθῐ́δῐ têi spathídi |
τοῖν σπᾰθῐ́δοιν toîn spathídoin |
ταῖς σπᾰθῐ́σῐ / σπᾰθῐ́σῐν taîs spathísi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σπᾰθῐ́δᾰ tḕn spathída |
τὼ σπᾰθῐ́δε tṑ spathíde |
τᾱ̀ς σπᾰθῐ́δᾰς tā̀s spathídas | ||||||||||
Vocative | σπᾰθῐ́ς spathís |
σπᾰθῐ́δε spathíde |
σπᾰθῐ́δες spathídes | ||||||||||
Notes: |
|