σταυρώνω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek σταυρώνω (staurṓnō), from Koine Greek σταυρῶ (staurô), from Ancient Greek σταυρόω (stauróō, “to fence with pales, to impalisade”).^[1] By surface analysis, σταυρ(ός) (stavr(ós)) +‎ -ώνω (-óno).

Pronunciation

IPA^(key): /staˈvɾo.no/
Hyphenation: σταυ‧ρώ‧νω

Verb

σταυρώνω • (stavróno) (past σταύρωσα, passive σταυρώνομαι, p‑past σταυρώθηκα, ppp σταυρωμένος) (transitive)

to crucify (to execute (a person) by nailing to a cross)
(figuratively, hyperbolic) to crucify (to punish or otherwise express extreme anger at)
- 2023 December 27, Maria Solomou, quotee, “Ξέσπασε η Μαρία Σολωμού: “Με σταύρωναν, όταν μιλούσα για γυναίκες και εγκυμοσύνη, κάντε μου τη χάρη τώρα””, in Παραπολιτικά‎, archived from the original on 2023-12-27:
  « […] Όταν μίλαγα εγώ για γυναίκες και εγκυμοσύνη, με σταυρώνανε. Κάντε μου τη χάρη τώρα»
  « […] Ótan mílaga egó gia gynaíkes kai egkymosýni, me stavrónane. Kánte mou ti chári tóra»
  " When I talked about women and pregnancy, they crucified me. Give me a break now."
to cross, to make the sign of the cross over
to cross (to mark with an X)
to cross (to place across or athwart; to cause to intersect)
σταυρώνω τα χέρια (μου) ― stavróno ta chéria (mou) ― to cross one's arms

με σταυρωμένα χέρια ― me stavroména chéria ― with one's arms crossed, with crossed arms

Conjugation

σταυρώνω σταυρώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σταυρώνω	σταυρώσω	σταυρώνομαι	σταυρωθώ
2 sg	σταυρώνεις	σταυρώσεις	σταυρώνεσαι	σταυρωθείς
3 sg	σταυρώνει	σταυρώσει	σταυρώνεται	σταυρωθεί

1 pl	σταυρώνουμε, [‑ομε]	σταυρώσουμε, [‑ομε]	σταυρωνόμαστε	σταυρωθούμε
2 pl	σταυρώνετε	σταυρώσετε	σταυρώνεστε, σταυρωνόσαστε	σταυρωθείτε
3 pl	σταυρώνουν(ε)	σταυρώσουν(ε)	σταυρώνονται	σταυρωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	σταύρωνα	σταύρωσα	σταυρωνόμουν(α)	σταυρώθηκα
2 sg	σταύρωνες	σταύρωσες	σταυρωνόσουν(α)	σταυρώθηκες
3 sg	σταύρωνε	σταύρωσε	σταυρωνόταν(ε)	σταυρώθηκε

1 pl	σταυρώναμε	σταυρώσαμε	σταυρωνόμασταν, (‑όμαστε)	σταυρωθήκαμε
2 pl	σταυρώνατε	σταυρώσατε	σταυρωνόσασταν, (‑όσαστε)	σταυρωθήκατε
3 pl	σταύρωναν, σταυρώναν(ε)	σταύρωσαν, σταυρώσαν(ε)	σταυρώνονταν, (σταυρωνόντουσαν)	σταυρώθηκαν, σταυρωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σταυρώνω ➤	θα σταυρώσω ➤	θα σταυρώνομαι ➤	θα σταυρωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σταυρώνεις, …	θα σταυρώσεις, …	θα σταυρώνεσαι, …	θα σταυρωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σταυρώσει έχω, έχεις, … σταυρωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … σταυρωθεί είμαι, είσαι, … σταυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σταυρώσει είχα, είχες, … σταυρωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … σταυρωθεί ήμουν, ήσουν, … σταυρωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σταυρώσει θα έχω, θα έχεις, … σταυρωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … σταυρωθεί θα είμαι, θα είσαι, … σταυρωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σταύρωνε	σταύρωσε	—	σταυρώσου
2 pl	σταυρώνετε	σταυρώστε	σταυρώνεστε	σταυρωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σταυρώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας σταυρώσει ➤		σταυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	σταυρώσει		σταυρωθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

see: σταυρός m (stavrós, “cross”)

References

^ σταυρώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] σταυρώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]